51. De patiënt met afwijkende temperatuur

Hyperthermie kan wijzen op een onderliggende infectie. We spreken dan van koorts. Dit vereist adequate aanpak en behandeling omdat een infectieziekte kan leiden tot ernstige sepsis en septische shock. Het is belangrijk om te denken aan temperatuurletsels aangezien dit een levensbedreigend situatie kan zijn. Zonder herkenning komt de behandeling te laat. Jonge kinderen kunnen ten gevolge van plotselinge temperatuurstijging een koortsstuip ontwikkelen. Voor alle temperatuurletsels geldt de ABCDE-benadering en het meten van de rectale temperatuur is de hoeksteen van de diagnostiek. De niet-inspanningsgebonden warmteletsels zijn moeilijker te herkennen. Een patiënt met warmteletsel (hitteziekte of hitteberoerte) dient naar een koudere omgeving overgebracht te worden en zo spoedig mogelijk gekoeld, indien mogelijk, middels een ijsbad. Een dalende lichaamstemperatuur geeft activatie van het sympathisch zenuwstelsel waardoor rillen, verhoging van het metabolisme, tachypneu en tachycardie wordt geïnduceerd. Men spreekt van hypothermie (onderkoeling). Het voorkomen van verdere afkoeling cruciaal. Daarbij dient natte kleding verwijderd te worden en een isolatiedeken te worden gebruikt.