Samenvatting
Dit hoofdstuk beschrijft de historische ontwikkeling van het denken over gezondheid. Waar men vroeger dacht in termen als balans, kwam daar het medisch-analytisch denken voor in de plaats. In de huidige tijd verbreedt het denken zich weer, onder andere uitgedrukt in de definitie van gezondheid van de Wereldgezondheidsorganisatie uit 1948. Die is echter statisch geformuleerd. Uit een Nederlands initiatief is een voorstel voor een nieuwe omschrijving van gezondheid ontstaan, gebaseerd op veerkracht en eigen regie. Deze formulering is verder uitgewerkt als Positieve Gezondheid met zes dimensies, wat aansluit bij hoe patiënten gezondheid zien. Betekenisvol leven staat daarbij centraal. De professional van de toekomst wordt opgeleid als een T-vormige professional. Hij combineert kennis over ziekte (verticale as van de T) met een brede gezondheidsgerichte visie (horizontale as van de T) op de mens. Een paradigmashift treedt op in het denken in de gezondheidszorg: van controle naar denken in veerkracht.