De neuropsychologie van emoties

Wat maakt mensen blij? Waarom wordt iemand boos? Wat is het belang van verdriet? Voor het antwoord op deze vragen bestaat in de psychologie een uitgebreide emotieleer die de psychologische aard en functie van emoties behandelt (zie Frijda 1988). Neurowetenschappelijk emotieonderzoek houdt zich niet zozeer met deze aspecten bezig maar beschouwt emoties veeleer als een gegeven, waarvan het het neurobiologische substraat wil ontraadselen. Met de komst van moderne beeldvormende technieken is de belangstelling van de neurowetenschappen voor het neurobiologisch substraat van emoties en emotionele stoornissen verder toegenomen. Naast de cognitieve neurowetenschappen is de wetenschappelijke specialisatie van de affectieve neurowetenschappen ontstaan. Een uitgebreid overzicht van de neurowetenschappelijke kennis van het hele scala van emotionele systemen, inclusief seksualiteit en verzorgingsgedrag is te vinden in Panksepp (1998).

In dit artikel zullen eerst de meest saillante emotionele circuits in de hersenen worden besproken. Vervolgens zullen neuropsychologische modellen voor de differentiële betrokkenheid van de beide hersenhelften bij de verschillende aspecten van emoties worden behandeld. Tot besluit zullen enkele implicaties van de hemisfeer-specifieke emotionele processen voor de behandeling van emotionele stoornissen worden aangegeven.