Samenvatting
In de liezen zijn verschillende structuren gelokaliseerd die elkaar kruisen. Voorbeelden hiervan zijn vaatstructuren, lymfeklieren en -vaten, pezen en spieren. Dit hoofdstuk focust zich op liesbreuken en de diagnostiek hiervan. Het onderzoek van de bloedvaten en lymfeklieren wordt in andere hoofdstukken behandeld. De meest voorkomende liesbreuk is de hernia inguinialis lateralis (ook wel indirecte liesbreuk genoemd), gevolgd door de hernia inguinalis medialis (directe liesbreuk). De hernia femoralis komt het minst voor. Het is van belang te onderscheiden of een liesbreuk reponibel of irreponibel is, aangezien de tweede categorie een grotere kans heeft op beklemming. Hierbij raakt de inhoud van de breukzak (meestal darm) afgeklemd van bloedtoevoer en kan ischemie ontstaan. De diagnose liesbreuk kan gesteld worden op basis van het lichamelijk onderzoek, eventueel aangevuld met echografie indien er twijfel bestaat over de origine van de zwelling.