Skip to main content
Top

2012 | OriginalPaper | Hoofdstuk

6. De interpunctie van de interactie

Auteur : Joop Willemse

Gepubliceerd in: Anders kijken

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Het begrip interpunctie is een van de belangrijkste begrippen uit de systeemtheorie. Mensen hebben behoefte aan interpunctie omdat dat hun houvast biedt en structuur geeft aan hun bestaan. Mensen interpreteren de werkelijkheid verschillend, omdat ze op verschillende wijzen de begrippen oorzaak en gevolg toepassen in een reeks van gebeurtenissen. Dit ligt ten grondslag aan veel verschillen van inzicht en conflicten. Veel onenigheden komen voort uit de omstandigheid dat we nog niet of nauwelijks hebben leren denken in termen van circulaire causaliteit en de lineair-causale manier van denken in het Westen de heersende denkwijze is. De termen circulaire en lineaire causaliteit worden in dit hoofdstuk gedefinieerd en toegelicht. Het begrip interpunctie is een onderdeel van het begrip lineaire causaliteit.
Als de westerse wereld vertrouwder raakt met het circulair-causale denken en de voordelen daarvan, leidt dat wellicht tot een vermindering van het aantal conflicten. Het handelen van mensen wordt in belangrijke mate bepaald door hun beeld van de werkelijkheid. Als er iets wijzigt in dit beeld, is het waarschijnlijk dat het handelen ook verandert.
Voetnoten
1
Anekdote ontleend aan Watzlawick, 1995.
 
2
Anekdote ontleend aan Watzlawick, 1995.
 
3
Ontleend aan Herodotos, 1995. Boek I, 53, p. 64.
 
Metagegevens
Titel
De interpunctie van de interactie
Auteur
Joop Willemse
Copyright
2012
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-313-9213-1_6

Gerelateerde informatie