De vader van de heer Belfort was de gaanman van het dorp, een soort kapitein of burgemeester, zouden wij zeggen. De gaanman waakt over de cultuur van de streek: de Marroncultuur.
Bij een val in zijn woonkamer breekt meneer Belfort zijn heup en wordt opgenomen op een GAAZ. Daar blijkt dat zijn dementie plotseling is verergerd. Wat nu? Welke toekomstmogelijkheden zijn er nog voor meneer Belfort en zijn familie?
‘‘Ik heb de verjaardagen van twee kleinkinderen vergeten. Ik kan steeds maar niks vinden. Ik ben bang dat ik mezelf aan hetkwijtraken ben.’’Humphry probeert hem gerust te stellen,maar Ferdi volhardt: ‘‘Er is iets met mijn hoofd en dat is niet goed.’’ Samen besluiten ze naar de huisarts te gaan.
Met de toename van de vergrijzing is een groei te bespeuren in de opkomst van een nieuwe generatie vitale ouderen. Ouderen, die naast een goede gezondheid ook een zekere materiële welstand hebben.
Een half jaar later struikelt meneer Belfort – een grote zware man van dik boven de honderd kilo – over het ronde tafeltje als hij de afstandsbediening wil pakken die op de grond is gevallen en breekt zijn heup. Opname in het ziekenhuis volgt. Uit de röntgenfoto’s blijkt dat meneer Belfort een dijbeenhalsbreuk (collumfractuur) heeft.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat het juist Humphry was die het opviel dat pa steeds vergeetachtiger begon te worden. Uit telefoongesprekken van Humphry met zijn broers en zusters blijkt dat ze hun vader allemaal wat lusteloos en minder levendig vinden, dat hij schrikachtig en aarzelend is voor nieuwe dingen, problemen heeft met rekeningen en betalingen en minder belt of naar de kleinkinderen vraagt.
Meneer Belfort is opgenomen op een GAAZ. Wanneer de twee dochters bij meneer Belfort op bezoek komen treffen zij een opgewekte vader aan die zegt dat ze moeten opschieten omdat hij op tijd wil zijn bij het etentje van zijn moeder in Diitabiki, waar hij ook al zijn broers en zijn zussen weer zal zien. De zussen zijn geschrokken van het voorval, temeer omdat hij ook hun namen door elkaar haalde.
Meril vraagt hoe snel de achteruitgang kan gaan. ‘‘Dat is voor iedere patiënt verschillend’’, zegt dokter Sewarisingh. ‘‘Verschillende oorzaken kunnen de achteruitgang versnellen, zoals verhuizen uit de vertrouwde omgeving, piekeren of een depressie, bijwerkingen van geneesmiddelen.
Humphry weet vanuit zijn werk als geen ander dat het wonen met generatiegenoten met dezelfde culturele achtergrond een belangrijke voorwaarde is voor het welbevinden van allochtone ouderen.
In verschillende opdrachten heb je het geriatrische netwerk de zorgketen verkend. Hoe denk je nu over de vraag: Het geriatische netwerk: doolhof of vangnet?