Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften E-learning Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
UITGEBREID ZOEKEN
Inloggen
Top
Gepubliceerd in:
Het verpleegkundig beroep hoofdstuk lezen eerste hoofdstuk lezen

2020 | OriginalPaper | Hoofdstuk

6. De gezondheidsbevorderaar

Auteur : Drs. M. C. A. van der Burgt

Gepubliceerd in: Theoretisch kader voor de verpleegkundige beroepsuitoefening

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

Dit hoofdstuk beschrijft hoe verpleegkundigen werken aan preventie en het bevorderen van gezondheid: de verpleegkundige als gezondheidsbevorderaar. Als eerste komen de begrippen gezondheid, preventie en gezondheidsbevordering aan bod. Na de klassieke indeling van preventie in primaire, secundaire en tertiaire preventie volgt uitleg over een recentere indeling in doelgroepgerichte preventie: zorggebonden preventie, geïndiceerde preventie, selectieve preventie en universele preventie. Vervolgens gaan we in op preventiegerichte analyse en methodieken voor het bevorderen van gezond gedrag met behulp van modellen van gedrag en gedragsverandering. In de laatste paragrafen staan preventie en gezondheidsbevordering door verpleegkundigen centraal: preventie in de verpleegkundige patiëntenzorg en gericht op risicogroepen en op de algemene bevolking. Daarbij wordt aandacht besteed aan preventiegerichte analyse en bevorderen van gezond gedrag.
vorige hoofdstuk Reflectieve EBP-professional
volgende hoofdstuk De organisator
Literatuur
Bartholomew, L. K., Parcel, G. S., Kok, G., & Gottlieb, N. H. (2000). Intervention mapping. Designing theory- and evidence-based health promotion programs. Mountain View: Mayfield.
CVZ (2007). Van preventie verzekerd. Rapport. Diemen: CVZ.
De Vries, H. (1999). Determinanten van gedrag. In: Brug, J., Assema, P, van, & Lechner, L. Gezondheidsvoorlichting en gedragsverandering. Een planmatige aanpak. (9e druk). Assen: Van Gorcum.
Dusseldorp, E., Van Buuren, S., Van Genugten, L., Verheijden, M., & Van Empelen, P. (2014). Combinations of techniques that effectively change health behavior: Evidence from Meta-CART Analysis. Health Psychology, 33(12), 1530–1540.
Dwarswaard, J., & Van de Bovenkamp, H. (2013). Ethische dilemma’s bij zelfmanagementondersteuning. Een handreiking voor verpleegkundigen. Rotterdam: Kenniscentrum Zorginnovatie, Hogeschool Rotterdam, Erasmus Universiteit iBMG, ZonMw.
Heijink, R., & Struijs, J. N. (2015). Preventie in het zorgstelsel: Wat kunnen we leren van het buitenland? Bilthoven: RIVM.
Herber, G., Lemmens, L., Spijkerman, A., De Bruin, S., & Van Oostrom, S. (2018). Preventieve activiteiten voor ouderen die onvoldoende bereikt worden: Wat zijn kansrijke elementen? . Bilthoven: Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu.
Hoogendoorn, M. P., & De Hollander, E. L. (2016). Belemmeringen en drijfveren voor sport en bewegen bij ondervertegenwoordigde groepen. RIVM Briefrapport 2016-0201. Bilthoven: RIVM.
Kok, G., Gottlieb, N. H., Peters, G. G. Y., Mullen, P. D., Parcel, G. S., et al. (2015). A taxonomy of behavior change methods; an intervention mapping approach. Health Psychology Review, 10(3), 297–312.CrossRef
Lalonde, M. (1974). A new perspective on the health of Canadians: A working document. Ottowa: Ministry of National Health and Welfare.
Michie, S., Abraham, C., Whittington, C., McAteer, J., & Gupta, S. (2009). Effective techniques in healthy eating and physical activity interventions: A meta-regression. Health Psychology, 28(6), 690–701.CrossRef
NDF (2012). Zorgstandaard Addendum Geïndiceerde preventie van diabetes type 2. Amersfoort: NDF.
Prochaska, J. O., & Diclemente, C. C. (1983). Stages and processes of self-change and smoking: Toward an integrative model of change. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 51, 390–395.
Rapport Meerjarenprogramma Depressiepreventie 2017.
RIVM (2016). Factsheet preventieve ouderenzorg. Bilthoven: RIVM.
RIVM (2018). De gezonde wijk- en regio-aanpak. Bilthoven: RIVM.
Sassen, B. (2014). Gezondheidsbevordering en zelfmanagement door verpleegkundigen en verpleegkundig specialisten (6th ed.). Amsterdam: Reed Business Education.
TNO (2015). Werkzame elementen van voeding- en beweeginterventies. Slimme combinaties van gedragsveranderingstechnieken. Factsheet. Leiden: TNO.
Toetsingskader Ouderen (2018). Een waardevol hulpmiddel voor iedereen die wonen, welzijn en zorg voor ouderen wil verbeteren. Geraadpleegd op www.​beteroud.​nl.
Van Dale, D., Lanting, L., & Van Delden, J. (2015). Werkzame elementen, is dat de toekomst? Tijdschrift voor Sociale Gezondheidszorg, 93(6), 199–201.
Van der Burgt, M. C. A., & Verhulst, F. (2017). Doen en blijven. Zelfmanagement en persoonsgerichte multidisciplinaire zorg (5th ed.). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Van der Burgt, M. C. A., Terra, B., & Van Mechelen-Gevers, E. (2018). Patiëntenvoorlichting door verpleegkundige. De stappen naar zelfmanagement (5e herziene druk). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Metagegevens
Titel
De gezondheidsbevorderaar
Auteur
Drs. M. C. A. van der Burgt
Copyright
2020
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Boek
Theoretisch kader voor de verpleegkundige beroepsuitoefening

Print ISBN: 978-90-368-2423-1

Elektronisch ISBN: 978-90-368-2424-8

Copyright: 2020

DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-2424-8_6