De familie Wessels

Anja wist niet hoe dat nu ineens kwam, maar plotseling lag ze op de grond. Niek, haar tweejarige zoontje dat ze op de arm droeg, had zich gelukkig geen pijn gedaan. Maar zelf kon ze niet meer overeind. Hoe moet dat nu met Carolien? Hoe moet dat nu met de zaak? Terwijl ze daar lag, schoten allerlei vragen door haar heen…

De familie Wessels en Elsemien zijn de hoofdpersonen in de casus die voor je ligt.

Nadat Anja Wessels de kleine Carolien gevoed had, liep ze met Niek op de arm naar de zaak, naast het woonhuis. Anja weet niet hoe het kon gebeuren, maar ze struikelde over het snoer van de stofzuiger. Ze kwam daarbij ten val. Niek kon ze nog net opvangen. Zelf kwam ze met een behoorlijke smak op haar rechterbeen terecht. Omdat ze niet kon opstaan van de pijn, heeft een medewerkster snel de dokter gebeld. Deze verwees haar naar het ziekenhuis voor een foto. Haar rechterbeen bleek gebroken. Ze ging in het gips en kon voorlopig alleen nog met behulp van krukken lopen.

Elsemien is helpende bij een organisatie voor thuiszorg. Na haar opleiding, nu een jaar geleden, besloot ze om bij de thuiszorg te gaan werken. Ze heeft hier stage gelopen, met zeer goede resultaten. Bovendien houdt ze van afwisseling. Iedere zorgvrager is weer een ander mens, met een andere situatie. Ze heeft in dit jaar al veel interessante mensen ontmoet. Het is voor haar een uitdaging om zich te verdiepen in de achtergronden van de zorgvragers. Natuurlijk ontmoet ze ook zorgvragers die zich wat afstandelijker opstellen. Dan past ze zich aan.

Vandaag, tijdens het koffiedrinken, hebben Anja en Elsemien een gesprek over de huishoudelijke taken. Niek zit bij Elsemien op schoot met een beker limonade en een appel. Anja bekent dat ze wel van een schoon huis houdt, maar niet altijd veel zin heeft in uitgebreide schoonmaakbeurten. De badkamer en het toilet maakt ze wel iedere dag schoon. Met twee kleine kinderen heeft ze niet veel tijd om huishoudelijk werk te doen, denkt ze. “De kinderen gaan altijd voor”, zegt ze heel nadrukkelijk. Elsemien geeft aan dat een goede planning heel belangrijk is. Ze vindt zelf dat het huis ingericht is met gemakkelijk te onderhouden materialen. Zo liggen er in de woning gladde vloeren. De meubels zijn van staal en met leer bekleed. Niek heeft een eigen speelkamer beneden. Natuurlijk ligt daar speelgoed op de vloer. Ze heeft gemerkt dat in dit gezin op tijd gegeten wordt. Dat heeft ook te maken met de openingstijden van de zaak. Ook heeft ze gemerkt dat er veel wasgoed is. Anja staat erop dat de kinderen elke dag schone kleren aankrijgen. Iedere dag worden er boodschappen gedaan in het winkelcentrum op de hoek. Niek gaat altijd mee. Nu Anja moeilijk loopt, gaat Elsemien iedere dag dat ze bij de familie Wessels is met hem wandelen.

“Ja, Elsemien, je bent hier nog wel een paar weken”, zegt Anja.

Elsemien heeft precies een uur de tijd om naar het winkelcentrum te gaan. Anja heeft voor drie dagen groenten en vlees op een boodschappenlijstje geschreven. Voor vandaag maakt ze een maaltijdsalade van kant-en-klare rauwkost. Voor Niek bakt ze een paar pannenkoeken. Dat kan ze zittend voor het aanrecht doen. Elsemien moet ook een paar diepvriesmaaltijden inkopen. Anja vindt het gemakkelijk om die in huis te hebben. Verder staan er magere vleeswaren en bruinbrood op het lijstje.

Anja wil dat Elsemien de was doet. Ze heeft de wasmachine al aangezet en in de droger zit nog een babywas. Strijkgoed is al klaargelegd. Verder wil Anja dat Elsemien de badkamer en het toilet een beurt geeft.

Anja verandert van onderwerp; namelijk de verjaardag van Niek, volgende week woensdag. ’s Ochtends komen Ine en twee vriendinnen met kleine kinderen, koffie drinken. Omdat Anja nog niet veel kan, blijven ze bij haar voor de lunch. De kinderen kunnen lekker spelen met elkaar. ’s Middags komen de ouders van Paul. Die blijven eten omdat ze verder weg wonen.

Na de koffie gaan Paul en Anja op weg. Niek begint onmiddellijk te huilen. Elsemien pakt hem op en knuffelt hem. Zo gauw Paul en Anja uit het zicht verdwenen zijn, zijn ook de tranen verdwenen. Elsemien zet hem aan tafel met papier en potloden en vertelt dat ze graag een tekening van Niek wil hebben. Ondertussen gaat Elsemien de was verzorgen. Eerst de babywas opvouwen en daarna strijken. Ze is bijna klaar. Strijken is een vermoeiend werkje. Ze besluit om zittend te gaan strijken. Dan gaat de telefoon. Niek wil de hoorn pakken, maar kan er net niet bij. Elsemien geeft hem de hoorn en haalt ondertussen de stekker van het strijkijzer uit het stopcontact. De hete strijkbout zet ze vlug op het aanrecht. Veiligheid is heel belangrijk met kleine kinderen. Ze neemt de hoorn aan van Niek en hoort dat Ine aan de telefoon is, de zus van Anja. Elsemien vertelt kort dat Anja op dit moment niet thuis is, maar voor controle naar het ziekenhuis. Ine vraagt belangstellend of Elsemien zich redt in haar eentje met twee kinderen. Ine vindt het een hele verantwoording, maar geeft aan dat ze een ‘bezorgd’ type is.

Ine wil graag zelf een baby. Ze woont samen met haar vriendin, met wie ze een lesbische relatie heeft. Haar vriendin heeft vorig jaar een baby gekregen, die ze samen opvoeden. Beiden zouden het leuk vinden als er een broertje of zusje bijkwam. Ine is echter nog steeds niet zwanger geworden. Elsemien weet dat Ine hier open over praat. Ze hoopt oprecht dat Ine nog eens moeder zal worden.

Zoals afgesproken gaat Elsemien de benedenverdieping een grote beurt geven. Anja vindt dat Elsemien heel logisch werkt. Dat moet ze goed onthouden: eerst het droge werk en dan het natte werk. Tijdens de koffie komt dit nog ter sprake. Anja heeft eigenlijk nooit huishoudkunde als vak gehad. Ze heeft politicologie gestudeerd, maar helaas de studie niet afgerond. Paul wilde heel graag een eigen zaak en Anja werkte volop mee de eerste jaren. Toch bleef de politiek haar interesseren en ze werd lid van een politieke partij. Uiteindelijk is zij gekozen voor een zetel in de Provinciale Staten. Er staan veel onderwerpen op de agenda. Dat varieert van vluchtelingenwerk tot de aanleg van wegen in de regio. Elsemien luistert aandachtig naar het verhaal van Anja, die steeds enthousiaster vertelt over de Provinciale Staten. Eigenlijk weet Elsemien daar weinig van af. Ze vraagt zich af hoe Anja gekozen is. En wat de burgers nu van het beleid van de Provinciale Staten merken. Zelf merkt ze er weinig van. Of staat ze er niet voor open? Ze besluit om over de Provinciale Staten eens informatie te gaan verzamelen.

Lees de oriëntatie op de casus nog eens door. Beantwoord daarna de volgende vragen. Schrijf de antwoorden kort op.