7. De diagnose

De diagnose markeert de overgang van de diagnostische naar de therapeutische fase. Er zijn drie soorten diagnoses die verschillen in de mate waarin de oorzaak bekend is: symptoomdiagnose (weinig bekend over oorzaak), syndroomdiagnose en ziektediagnose (veel bekend). Hoewel de diagnose in feite een (medische) verenging is van het probleem van de patiënt mag deze nooit los gezien worden van de biopsychosociale context. Voor de arts is de diagnose van belang voor het kennen van de prognose, de therapiekeuze, toegang tot kennis en de communicatie met derden. De arts zal een diagnose altijd enigszins voorzichtig interpreteren omdat er een mate van onzekerheid is, onder andere door verschillen tussen artsen in het stellen van de diagnose. Voor de patiënt kan de diagnose erkenning geven, maar ze kan ook positieve en negatieve gevolgen hebben voor het dagelijks leven. Het is dan ook belangrijk de diagnose zorgvuldig te communiceren, zeker bij een slechtnieuwsgesprek.