Skip to main content
Top
Gepubliceerd in:
Omslag van het boek

2018 | OriginalPaper | Hoofdstuk

1. De actualiteit van de opvoedpraktijk; ideologieën die over elkaar heen buitelen?

Auteur : J. J. L. Derksen

Gepubliceerd in: Preventie psychische aandoeningen

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

De vraag naar zorg voor psychische problemen is de afgelopen decennia sterk toegenomen. Onze jonge generatie kent opvallend veel uitvallers; afgekeurd op psychische gronden, kampend met depressie, burn-out en chronische vermoeidheid. In de eerste 1.000 dagen wordt de basis gelegd voor alle gezonde draagkracht en voor de echte preventie van al die psychische maar ook veel somatische aandoeningen. Nu het risico op ziekte, hongersnood en vroegkinderlijke sterfte lager is dan ooit zijn de bedreigingen voor de ontwikkeling vaak geïndividualiseerd. In het perspectief van de drukke carrières die ouders combineren met de zorg die de etikettenregen met zich meebrengt zie je vaak dat zij teleurgesteld raken over het gezin dat zij dachten op te bouwen. Er is behoefte aan een nieuwe pedagogiek gebaseerd op betrouwbare kennis waarmee we de psychologische basis van onze nieuwe generaties versterken.
Voetnoten
1
International Diagnostic Interview (CIDI) 3.0. De CIDI 3.0 is ontwikkeld door de ‘WHO-World Mental Health Survey Initiative’, een wereldwijd consortium van bevolkingsstudies op het gebied van psychische gezondheid. De CIDI 3.0 is een volledig gestructureerd interview: het antwoord van een respondent op een vraag leidt volgens vaste regels tot de volgende vraag. De CIDI 3.0 vraagt naar symptomen van psychische stoornissen en naar de last die de respondent daarvan ondervindt. Uit de antwoorden wordt afgeleid of de persoon voldoet aan de criteria van een psychische stoornis volgens DSM-IV. Zie hiervoor: http://​www.​nemesis-2.​nl/​meetinstrumenten​/​diagnostisch-interview.
 
2
Een nieuwe manier vindt nu plaats onder de titel ‘zorgvraagzwaarte’. Hier wordt door technici – voor veel geld – getracht een zorgvraagzwaarte indicator te ontwikkelen die de zorg moet beperken. In het narratief dat op dit niveau wordt gehanteerd, kun je met de beste wil van de wereld de klinische praktijk niet meer herkennen.
 
3
Een serie van 7 boekjes, die (aanstaande) ouders informatie biedt over de ontwikkeling, gezondheid en opvoeding van hun kind vanaf het moment van een kinderwens tot en met de puberteit.
 
4
Zie: https://​www.​pfsc.​uq.​edu.​au/​research/​evidence/​ voor een overzicht van het onderzoek naar dit programma. Tweehonderd Nederlandse gemeenten hebben er 11 miljoen aan uitgegeven. Het programma biedt een reeks van mogelijkheden, variërend van eenvoudige tips tot intensieve begeleiding. Er is in Nederland ook kritiek op zoals die van hoogleraar pedagogiek Micha de Winter die twijfelt aan het effect ervan omdat het ‘one size fits all’ is, een soort McDonald’s: overal hetzelfde uitgevoerd, teveel alleen gericht op ongewenst gedrag en dus niet passend bij elke cultuur.
 
5
Marilse Eerkens schrijft in haar boek Wat doen we met de baby?: “Iedere scheet van het kind moet geanalyseerd worden, iedere mogelijke valpartij vermeden en iedere ruzie op school therapeutisch besproken aan de hand van de nieuwste gesprekstechnieken. En wat levert het op: watjes van kinderen die niks kunnen hebben en overal mee geholpen moeten worden.” Pag. 13.
 
6
In het Nederlands vertaald door Maas & Teixeire de Mattos, zie referentie.
 
7
Op pag. 38 schrijft Harris het volgende: ‘Inmiddels is een groot aantal menselijke eigenschappen met gedragsgenetische methoden bestudeerd. De uitkomsten daarvan zijn duidelijk en betrouwbaar: ongeveer vijftig procent van de variatie in de onderzochte groepen mensen is het gevolg van erfelijkheid, de resterende vijftig procent van de omgevingsinvloeden‘.
 
8
In een vergelijking van 50 Chinese moeders met 50 Amerikaanse gaf bijna 70 % van de Amerikaanse moeders aan dat veel nadruk leggen op schoolprestaties niet goed is voor kinderen, dit in tegenstelling tot 0 % van de Chinese moeders (Chua 2011, pag. 15).
 
9
Nederlands Jeugd Instituut 2014.
 
11
Lees hierover de analyse van de Israëlische historicus Yuval Harari in zijn boek Sapiens (Harari 2014).
 
Literatuur
go back to reference Achor, S. (2013). Before happiness: The 5 hidden keys to achieving success, spreading happiness, and sustaining positive change. New York: Crown Business. Achor, S. (2013). Before happiness: The 5 hidden keys to achieving success, spreading happiness, and sustaining positive change. New York: Crown Business.
go back to reference Acosta, R. M., & Hutchison, M. (2017). The happiest kids in the world. Bringing up children the Dutch way. London: Doubleday. Acosta, R. M., & Hutchison, M. (2017). The happiest kids in the world. Bringing up children the Dutch way. London: Doubleday.
go back to reference Barclay, K., & Myrskylä, M. (2016). Advanced maternal age and offspring outcomes: Reproductive aging and counterbalancing period trends. Population and Development Review, 42(1), 69–94.CrossRef Barclay, K., & Myrskylä, M. (2016). Advanced maternal age and offspring outcomes: Reproductive aging and counterbalancing period trends. Population and Development Review, 42(1), 69–94.CrossRef
go back to reference Bronsveld, E. (2014). Temperamentvolle kinderen. Utrecht: Kosmos Uitgevers. Bronsveld, E. (2014). Temperamentvolle kinderen. Utrecht: Kosmos Uitgevers.
go back to reference Chua, A. (2011). Strijdliedvan de tijgermoeder. Amsterdam: Nieuw Amsterdam Uitgevers. Chua, A. (2011). Strijdliedvan de tijgermoeder. Amsterdam: Nieuw Amsterdam Uitgevers.
go back to reference Clinton, H. R. (1996). It takes a village and other lessons children teach us. New York: Simon and Schuster. Clinton, H. R. (1996). It takes a village and other lessons children teach us. New York: Simon and Schuster.
go back to reference Cornelissen, J. (2011). Operatie zorg, naar een driedeling in de gezondheidszorg. Assen: Koninklijke Van Gorcum. Cornelissen, J. (2011). Operatie zorg, naar een driedeling in de gezondheidszorg. Assen: Koninklijke Van Gorcum.
go back to reference Dekker, J. (2011). Verschuivende pedagogische ambities in de Nederlandse geschiedenis. In W. Koops, M. de Winter & M. Pieper (Red.), Wereldwijd opvoeden. Amsterdam: SWP Uitgeverij. Dekker, J. (2011). Verschuivende pedagogische ambities in de Nederlandse geschiedenis. In W. Koops, M. de Winter & M. Pieper (Red.), Wereldwijd opvoeden. Amsterdam: SWP Uitgeverij.
go back to reference Delespaul, P., Milo, M., Schalken, F., Boeving, W., & Os, J. van (2015). Goede GGZ Nieuwe concepten, aangepaste taal en betere organisatie. Leusden: Diagnosis Uitgevers. Delespaul, P., Milo, M., Schalken, F., Boeving, W., & Os, J. van (2015). Goede GGZ Nieuwe concepten, aangepaste taal en betere organisatie. Leusden: Diagnosis Uitgevers.
go back to reference Derksen, J. (2015). Iedereen een psychische aandoening? Utrecht: de Tijdstroom. Derksen, J. (2015). Iedereen een psychische aandoening? Utrecht: de Tijdstroom.
go back to reference Eerkens, M. (2012). Wat doen we met de baby? Haarlem: Bertram en De Leeuw uitgevers. Eerkens, M. (2012). Wat doen we met de baby? Haarlem: Bertram en De Leeuw uitgevers.
go back to reference Gopnik, A. (2017). De opvoedparadox. Amsterdam: Uitgeverij Nieuwezijds. Gopnik, A. (2017). De opvoedparadox. Amsterdam: Uitgeverij Nieuwezijds.
go back to reference Harari, Y. N. (2014). Sapiens: A brief history of human kind. London: Harvill Secker. Harari, Y. N. (2014). Sapiens: A brief history of human kind. London: Harvill Secker.
go back to reference Harris, J. R. (1999). Het misverstand opvoeding (vertaling: Maas, T. & Teixeira de Mattos, L.). Amsterdam: Altlas Contact B.V. Harris, J. R. (1999). Het misverstand opvoeding (vertaling: Maas, T. & Teixeira de Mattos, L.). Amsterdam: Altlas Contact B.V.
go back to reference Hermans, D., & Rozenbroek, E. (2017). Geef dat kind een slok jenever. Houten: Uitgeverij Unieboek|Het Spectrum. Hermans, D., & Rozenbroek, E. (2017). Geef dat kind een slok jenever. Houten: Uitgeverij Unieboek|Het Spectrum.
go back to reference Hutschemaekers, G. (1990). Neurosen in Nederland. Nijmegen: Sun. Hutschemaekers, G. (1990). Neurosen in Nederland. Nijmegen: Sun.
go back to reference Jolles, J. (2017). Het tienerbrein. Amsterdam: Amsterdam University Press B.V. Jolles, J. (2017). Het tienerbrein. Amsterdam: Amsterdam University Press B.V.
go back to reference Leij, A. van der (2013). De pretparkgeneratie. Amsterdam: Nijgh en Van Ditmar. Leij, A. van der (2013). De pretparkgeneratie. Amsterdam: Nijgh en Van Ditmar.
go back to reference Os, J. van (2015). De DSM-5 voorbij. Leusden: Diagnosis Uitgevers. Os, J. van (2015). De DSM-5 voorbij. Leusden: Diagnosis Uitgevers.
go back to reference Roovers, D. (2017). Mensen maken. Amsterdam: Ambo/Anthos. Roovers, D. (2017). Mensen maken. Amsterdam: Ambo/Anthos.
go back to reference Smeets, I. (2016). Zoete kinderen eten geen suiker. Amsterdam: Uitgeverij Nieuwezijds. Smeets, I. (2016). Zoete kinderen eten geen suiker. Amsterdam: Uitgeverij Nieuwezijds.
go back to reference Winter de, M. (2011). Verbeter de wereld begin bij de opvoeding. Amsterdam: Uitgeverij SWP. Winter de, M. (2011). Verbeter de wereld begin bij de opvoeding. Amsterdam: Uitgeverij SWP.
go back to reference Wennberg, J. E., & Fisher, E. S. (2006). The care of patients with severe chronic illness: A report on the medicare program by the dartmouth atlas project. Geraadpleegd van http://bit.ly/2uWnw5d. Wennberg, J. E., & Fisher, E. S. (2006). The care of patients with severe chronic illness: A report on the medicare program by the dartmouth atlas project. Geraadpleegd van http://​bit.​ly/​2uWnw5d.
Metagegevens
Titel
De actualiteit van de opvoedpraktijk; ideologieën die over elkaar heen buitelen?
Auteur
J. J. L. Derksen
Copyright
2018
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-2119-3_1