Insulinomen zijn zeldzame neuroendocriene tumoren van de pancreas die zich presenteren met neuroglycopene en autonome symptomen geïnduceerd door hypoglykemische episoden. Het ontstaan is vaak sluipend en door aspecifieke symptomen als bewegingsstoornissen en passagère gedragsveranderingen wordt het ziektebeeld wellicht niet tijdig herkend. We beschrijven twee ziektegeschiedenissen met cyclisch optredende gedragsveranderingen en bewegingsstoornissen ten gevolge van al langer bestaande, niet eerder herkende insulinomen. De behandelopties worden besproken waarbij de meest gangbare therapie (chirurgie) niet de eerste keus hoeft te zijn bij oudere patiënten met co-morbiditeit. Met medicamenteuze therapie kunnen patiënten gedurende een langere periode klachtenvrij blijven zonder significante complicaties.
