Top

Gepubliceerd in:

01-03-2011 | Casus

Culpa in causa bij amfetaminepsychose: wisselende perspectieven

Auteur: Prof. dr. C. de Ruiter

Gepubliceerd in: GZ - Psychologie | Uitgave 2/2011

Samenvatting

Alcohol- en drugsmisbruik zijn van alle psychische stoornissen die in de DSM vermeld staan verreweg de belangrijkste risicofactor voor gewelddadig gedrag (Mulvey, Odgers, Skeem, Gardner, Schubert, & Lidz, 2006; White, Jackson, & Loeber, 2009). Eigenlijk zouden om die reden alleen al bij alle verdachten van ernstige geweldsmisdrijven, net als bij verdachten van verkeersmisdrijven verplicht urine- en bloedmonsters moeten worden afgenomen door de politie. Dan kan de vraag ‘hoe dronken’ of ‘hoe gedrogeerd’ iemand was ten tijde van het misdrijf objectief beantwoord worden. Op dit moment is dit echter niet wettelijk geregeld in de Nederlandse strafwetgeving; de verdachte moet hiervoor toestemming geven.

vorige artikel Vroegkinderlijke, chronische traumatisering bij kinderen

volgende artikel Evidence-based practice bij ouderen met persoonlijkheidsstoornissen

Avi C. (echte naam) heeft de auteur schriftelijk toestemming verleend voor het uitbrengen van een wetenschappelijke publicatie voor vakgenoten over zijn casus. Namen van personen en niet relevante details zijn gewijzigd. De testresultaten en relevante informatie niet.

De RIM is afgenomen, gescoord en geïnterpreteerd volgens het Comprehensive System van de Amerikaanse psycholoog John E. Exner. Dit scorings- en interpretatiesysteem is op dit moment wereldwijd het meest gebruikte en best wetenschappelijk onderbouwde RIM systeem. Bij de interpretatie van de Rorschach werd gebruik gemaakt van: A primer for Rorschach interpretation van J.E. Exner (2003), Asheville, North Carolina, Rorschach Workshops..

Beknopte handleiding bij de diagnostische criteria van de DSM-IV-TR (2001). Bureau-editie. Amsterdam: Harcourt..

Buchanan, A., Reed, A., Wessely, S., Garety, P., Taylor, P., Grubin, D., & Dunn, G. (1993). Acting on delusions II: The phenomenological correlates of acting on delusions. British Journal of Psychiatry, 163, 77-81.CrossRefPubMed

Büttner, A. (2011). Review: The neuropathology of drug abuse. Neuropathology and Applied Neurobiology, 37, 118-134.CrossRefPubMed

Chen, C.K., Lin, S.K., Sham, P.C., Ball., D., Loh, E.W. et al. (2003). Pre-morbid characteristics and co-morbidity of methamphetamine users with and without psychosis. Psychological Medicine, 33, 1407-1414.CrossRefPubMed

Farrell, M., Boys, A., Bebbington, P., Brugha, T., Coid, J. et al. (2002). Psychosis and drug dependence: Results from a national survey of prisoners. British Journal of Psychiatry, 181, 393-398.CrossRefPubMed

Hall, W., Hando, J., darke, S., & Ross, J. (1996). Psychological morbidity and route of administration among amphetamine users in Sydney, Australia. Addiction, 91, 81-87.CrossRefPubMed

Kennedy, H., Kemp, L., & Dyer, D. (1992). Fear and anger in delusional (paranoid) disorder: The association with violence. British Journal of Psychiatry, 160, 488-492.CrossRefPubMed

McKetin, R., McLaren, J., Lubman, D.I., & Hides, L. (2006). The prevalence of psychotic symptoms among methamphetamine users. Addiction, 101, 1473-1478.CrossRefPubMed

Mitchell, C. (1990). Intoxication, criminality, and responsibility. International Journal of Law and Psychiatry, 13, 1-7.CrossRefPubMed

Mulvey, E.P., Odgers, C., Skeem, J., Gardner, W., Schubert, C., & Lidz, C. (2006). Substance use and community violence: A test of the relation at the daily level. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 74, 743-754.CrossRefPubMed

Oei, T.I. (2011). Vrije wil, verantwoordelijkheid, toerekeningsvatbaarheid. In: T.I. Oei & G. Meynen (red.), Toerekeningsvatbaarheid: Over vrije wil, wetenschap & recht (pp. 27-42). Nijmegen: Wolf Legal Publishers.

Rawson, R.A. (1998). Treatment of stimulant abuse CSAT: TIP # 33 (Chair CSAT Consensus panel). Rockville, MD: Department of Health and Human Services.

Rawson, R.A., Gonzales, R., & Brethen, P. (2002). Treatment of methamphetamine use disorders: an update. Journal of Substance Abuse Treatment, 23, 145-150.CrossRefPubMed

de Ruiter, C. (2006). De Rorschach Inktvlekken Methode. [The Rorschach Inkblot Method] In: C. de Ruiter & M. Hildebrand (Eds.), Handboek psychodiagnostiek: Van testmethode naar toepassing (pp. 89–117). Amsterdam: Harcourt.

Sekine, Y., Minabe, Y., Ouchi, Y., Takei, N., Iyo, M. et al. (2003). Association of dopamine transporter loss in the orbitofrontal and dorsolateral prefrontal cortices with methamphetamine-related psychiatric symptoms. American Journal f Psychiatry, 160, 1699-1701.CrossRef

Volkow, N.D., Chang, L., Wang, G.-J., Fowler, J.S., Ding, Y.-S. et al. (2001). Low level of brain dopamine D2 receptors in methamphetamine abusers: association with metabolism in the orbitofrontal cortex. American Journal of Psychiatry, 158, 2015-2021.CrossRefPubMed

White, H.R., Jackson, K.M., & Loeber, R. (2009). Developmental sequences and comorbidity of substance use and violence. In: M.D. Krohn et al. (eds.), Handbook on Crime and Deviance (pp. 433-468). DOI 10.1007/978-1-4419- 0245-0_21, Springer Science.

Titel: Culpa in causa bij amfetaminepsychose: wisselende perspectieven
Auteur: Prof. dr. C. de Ruiter
Publicatiedatum: 01-03-2011
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: GZ - Psychologie / Uitgave 2/2011
Print ISSN: 1879-5080
Elektronisch ISSN: 1879-5099
DOI: https://doi.org/10.1007/s41480-011-0017-4

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 2/2011

Voorkomen is beter dan genezen

Nieuws

De nieuwe Wet Verplichte GGZ

Geen oog dicht gedaan

EMDR: over oogbewegingen en piepjes

The personality who houses the symptom