Complementaire zorg

Auszug

Het dossier van deze aflevering van TvZ gaat over het verlenen van complementaire zorg door verpleegkundigen. Toen we de contouren voor dit thema bijna hadden uitgezet kwam het bericht dat de Vereniging tegen de Kwakzalverij de Hogeschool Arnhem en Nijmegen in de ban deed vanwege het voornemen om een post-hbo-opleiding Complementaire Zorg te starten, als onderdeel van wat 'een broedplaats van kwakzalverij' werd genoemd. Voor de eenvoud van de discussie werd door hen hierbij alternatief en complementair onder een noemer geschaard en als eufemisme van kwakzalverij gezien. Een betere publiciteit voor een dossier kun een tijdschrift eigenlijk bijna niet hebben. Wij nodigen de lezers dan ook uit om zorgvuldig kennis te nemen van de verschillende invalshoeken die met betrekking tot het verlenen van complementaire zorg door verpleegkundigen worden beschreven. De suggestie dat er geen enkel bewijs te vinden is voor complementaire zorgverlening, zo zal ook blijken uit de artikelen, is onjuist. Overigens wordt weleens vergeten dat ook EBP slechts in de relatie tussen hulpverlener en patiënt tot maximaal effect kan leiden en wanneer deze niet tot stand komt het 'wetenschappelijke' bewijs aan betekenis inboet. Dat wordt ook mooi geïllustreerd in het artikel dat de TvZ-Publicatieprijs heeft gewonnen. Bij ernstige psychiatrische patiënten komt het opbouwen van een goede relatie nauw, de hulpverlener kan zichzelf heel bewust inzetten, niet zozeer als alwetende expert, maar wel gericht op een door de patiënt gewenste doelstelling. En zo'n relatie heeft dan meer inhoud dan een algemeen 'steunend, structurerend contact', woorden die ggz-verpleegkundigen vaak aan de inhoud van hun werkzaamheden geven. Uit een recent onderzoek van De Jonge gebaseerd op data van de World Mental Health Surveys van de WHO (2018)¹ bleek dat een substantieel deel van vooral mensen met ernstige psychiatrische klachten gebruikmaakte van complementaire en alternatieve zorg. Een extra reden om er hier aandacht aan te besteden. …