Top

Tijdschrift voor Psychotherapie

Gepubliceerd in:

01-12-2010 | RICHTLIJNEN

Cijfers en verhalen

Over langdurige psychoanalytische behandeling en effectmeting

Auteur: Wouter Gomperts

Gepubliceerd in: Tijdschrift voor Psychotherapie | Uitgave 6/2010

Samenvatting

• In het onderzoek van Berghout (2010) naar de effectiviteit van langdurige psychoanalytische behandelingen (psychoanalyse en psychoanalytische psychotherapie) zijn duurzame klachtenreductie en verbetering van het persoonlijkheidsfunctioneren aangetoond. Uitkomstmetingen worden vaak genomen at face value. Dit artikel zoomt in op drie patiënten uit Berghouts onderzoek en hun therapeuten. De drie patiënten verschillen duidelijk in de mate van persoonlijkheidsverandering (MMPI-2). Follow-up met het Patiënt-therapeut Gehechtheidsinterview (Patient-therapist Adult Attachment Interview, PT-AAI) laat zien dat de klinische significantie van uitkomstcijfers anders kan zijn dan dat het op het eerste gezicht lijkt.

vorige artikel Inleiding

volgende artikel De Outcome rating scale (ORS) en de Session rating scale (SRS)

¹ Een veelvoorkomende aanmerking is dan ook dat de intensiefste, langdurigste en dus kostbaarste vorm van ambulante psychotherapie (psychoanalyse) is voorbehouden aan een groep patiënten die niet altijd de ergste aandoening heeft. Hafkenscheid (2010) vindt het niet te verdedigen dat andere verzekerden voor de kosten ervan zouden moeten opdraaien en acht het daarom gerechtvaardigd dat de psychoanalyse uit het basispakket van de ziektekostenverzekering is geschrapt. Een analogie met het onderwijs kan hier verhelderend zijn. Kinderen die gemakkelijk leren (en juist niet kinderen die moeilijk leren) krijgen het intensiefste, langdurigste en kostbaarste, grotendeels uit collectieve middelen betaalde onderwijs. Dit is een onrechtvaardigheid die evenwel voor de meeste mensen aanvaardbaar is.

Berghout, C.C. (2010). A cohort study into the effectiveness of long-term psychoanalytic treatment for patients with personality disorders and/or chronic depression. Academisch Proefschrift. Vrije Universiteit Amsterdam.

Berghout, C.C. & Zevalkink, J. (2009). Clinical significance of long-term psychoanalytic treatment. Bulletin of the Menninger Clinic, 73, 7-33.PubMedCrossRef

Berghout, C.C., Zevalkink, J. & Wolf, T. de (2010). Psychoanalyse en psychoanalytische psychotherapie. Effectgroottes en klinische significantie. Tijdschrift voor Psychotherapie, 36, 22-39.CrossRef

Campbell, T.C. (2005). An introduction to clinical significance: An alternative index of intervention effect for group experimental designs. Journal of Early Intervention, 27, 210-227.CrossRef

Diamond, D., Clarkin, J., Levy, K., Levine, H., & Kotov, K., & Stovall-McClough, C. (1999). The patient therapist adult attachment interview (PT-AAI). Niet gepubliceerd manuscript, The City University of New York, Department of Psychology.

Diamond, D., Stovall-McClough, C., Clarkin, J.F. & Levy, K.N. (2003). Patient-therapist attachment in the treatment of borderline personality disorder. Bulletin of the Menninger Clinic, 67, 227-259.PubMedCrossRef

Gomperts, W. J. (2004). Effectonderzoek en de moeizame relatie tussen psychoanalyse en empirische wetenschap. De les van een historische gevalsbeschrijving. Maandblad Geeste-lijke volksgezondheid, 59, 10-39.

Hafkenscheid, A. (2010). Voorkeursbehandeling van analysanten versus voorkeursbehandeling van CGT. Een reactie op De Wolf en Cuijpers. Tijdschrift voor Psychotherapie, 36, 269-274.CrossRef

Kazdin, A.E. (1999). The meanings and measurement of clinical significance. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 67, 332-339.PubMedCrossRef

Kazdin, A.E. (2007). Mediators and mechanisms of change in psychotherapy research. Annual Review of Clinical Psychology, 3, 1-27.PubMedCrossRef

Leuzinger-Bohleber, M., Stuhr, U., Rüger, B. & Beutel, M. (2003). How to study the quality of psychoanalytic treatments and their long-term effects on patients’well-being: A representative, multi-perspective follow-up study. International Journal of Psychoanalysis, 84, 263-290.PubMedCrossRef

Pfeffer, A.Z. (1961). Follow-up study of a satisfactory analysis. Journal of the American Psychoanalytic Association, 9, 689-718.

Pfeffer, A.Z. (1963). The meaning of the analyst after analysis. Journal of the American Psychoanalytic Association, 11, 229-244.PubMedCrossRef

Sandell, R., Blomberg, J. & Lazar, A. (1997). When reality doesn’t fit the blueprint: Doing research on psychoanalysis and long-term psychotherapy in a public health service program. Psychotherapy Research, 7, 333–344.CrossRef

Sandell, R., Blomberg J., Lazar, A., Carlsson, J., Broberg, J. & Schubert, J. (2000). Varieties of long-term outcome among patients in psychoanalysis and long-term psychotherapy: A review of findings in the Stockholm outcome of psychoanalysis and psychotherapy project (STOPPP). International Journal of Psychoanalysis, 81, 921-942.PubMedCrossRef

Schagen, S. (1979). Meten met matige maten: over uitkomstcriteria bij het onderzoek naar psychotherapie. Nederlands Tijdschrift voor de Psychologie, 34, 65-85.

Wijk, S. van (2009). Effectiviteit van langdurige psychoanalytische behandeling gemeten met de MMPI-2. Afstudeerwerkstuk. Universiteit van Amsterdam.

Titel: Cijfers en verhalen
Over langdurige psychoanalytische behandeling en effectmeting
Auteur: Wouter Gomperts
Publicatiedatum: 01-12-2010
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Tijdschrift voor Psychotherapie / Uitgave 6/2010
Print ISSN: 0165-1188
Elektronisch ISSN: 1876-5637
DOI: https://doi.org/10.1007/s12485-010-0172-x

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 6/2010

Summaries

Ivonne van de Ven-prijs 2010

De doos van Pandora: openmaken of dicht laten?

GEHOORD

Bijeenkomsten

De Outcome rating scale (ORS) en de Session rating scale (SRS)