Skip to main content
Top
Gepubliceerd in: Bijblijven 1/2009

01-01-2009 | Artikel

Chronische moeheid en de verzekeringsarts

Claimbeoordeling bij belemmeringen door vermoeidheid

Auteur: S. Knepper

Gepubliceerd in: Bijblijven | Uitgave 1/2009

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Moeheid is een veelvoorkomende aanleiding voor arbeidsongeschiktheid. Met mensen die langdurig arbeidsongeschikt zijn wegens chronische vermoeidheid is vrijwel altijd iets aan de hand. Dat rechtvaardigt een grondig onderzoek. Elementen van subjectiviteit zullen die beoordeling altijd parten blijven spelen. Dat is geen probleem zolang de beoordeling maar zorgvuldig en met respect is uitgevoerd en met argumenten is onderbouwd.
De cultuur rond de beoordeling van arbeidsongeschiktheid is het afgelopen decennium drastisch veranderd. Voorheen lag het accent op klachten en onvermogen, momenteel ligt het accent op werk en participatie. Vanuit revalidatief oogpunt is de huidige benadering beter te verdedigen. Capaciteiten die niet gebruikt worden gaan verloren, wie thuis blijft zitten krijgt er al gauw een probleem bij. Niet alleen omdat mensen veel moeilijker een uitkering krijgen, maar ook omdat een werkkring in een steeds verder geïndividualiseerde samenleving vaak de belangrijkste bron van structuur en zingeving is geworden. Daarom is de verzekeringsgeneeskundige beoordeling er terecht op gericht dat mensen niet blijven hangen in de ziekenrol.
Niet de verklaarbaarheid van klachten, maar de zo feitelijk mogelijke vaststelling van de beperkingen staat in de verzekeringsgeneeskunde voorop. Bij goed onderzoek naar de context van onverklaarde moeheid vindt de verzekeringsarts regelmatig sociale en psychologische achtergronden. Zelfs wanneer klachten ondubbelzinnig toegeschreven kunnen worden aan afwijkingen, betekent dat nog niet dat daarmee vaststaat dat er beperkingen zijn.
Er zijn geen specifieke richtlijnen voor de beoordeling van belemmeringen door vermoeidheid, wel zijn er in de jaren 1986-2001 enkele relevante verzekeringsgeneeskundige richtlijnen ontwikkeld, die in deze bijdrage worden besproken.
Literatuur
1.
go back to reference Tweede Nationale Studie naar ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk: Klachten en aandoeningen in de bevolking en in de huisartspraktijk. Utrecht/Bilthoven: NIVEL/RIVM, 2004. Tweede Nationale Studie naar ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk: Klachten en aandoeningen in de bevolking en in de huisartspraktijk. Utrecht/Bilthoven: NIVEL/RIVM, 2004.
2.
go back to reference Knottnerus JA, Starmans R, Vissers A. Diagnostische conclusies van de huisarts naar aanleiding van onverklaarde moeheid. Huisarts Wet 1987;30:9-12. Knottnerus JA, Starmans R, Vissers A. Diagnostische conclusies van de huisarts naar aanleiding van onverklaarde moeheid. Huisarts Wet 1987;30:9-12.
3.
go back to reference Gulden JW van der. Onverklaarde chronische klachten. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2006. Gulden JW van der. Onverklaarde chronische klachten. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2006.
4.
go back to reference Knepper S. Beter willen worden: Over de beoordeling van herstelgedrag. In: Bold IFD van der, Kelder MJ, redactie. Herstelgedrag. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2006. Knepper S. Beter willen worden: Over de beoordeling van herstelgedrag. In: Bold IFD van der, Kelder MJ, redactie. Herstelgedrag. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2006.
5.
go back to reference Gezondheidsraad. Verzekeringsgeneeskundig protocol chronischevermoeidheidssyndroom. Den Haag: Gezondheidsraad, 2007. Publicatie nr. 2007/12. Gezondheidsraad. Verzekeringsgeneeskundig protocol chronischevermoeidheidssyndroom. Den Haag: Gezondheidsraad, 2007. Publicatie nr. 2007/12.
6.
go back to reference Gemeenschappelijk Medische Dienst. Rapportageprotocol verzekeringsgeneeskunde. Amsterdam: GMD, 1987. Gemeenschappelijk Medische Dienst. Rapportageprotocol verzekeringsgeneeskunde. Amsterdam: GMD, 1987.
7.
go back to reference Tijdelijk instituut voor coördinatie en afstemming. Standaard geen duurzaam benutbare mogelijkheden. Amsterdam: Tica, 1996. Tijdelijk instituut voor coördinatie en afstemming. Standaard geen duurzaam benutbare mogelijkheden. Amsterdam: Tica, 1996.
8.
go back to reference Tijdelijk instituut voor coördinatie en afstemming. Richtlijn medisch arbeidsongeschiktheidscriterium. Amsterdam: Tica, 1996. Tijdelijk instituut voor coördinatie en afstemming. Richtlijn medisch arbeidsongeschiktheidscriterium. Amsterdam: Tica, 1996.
9.
go back to reference Knepper S. Echt ziek naar objectieve maatstaven? Artikelenreeks over arbeidsongeschiktheid. Ned Tijdschr Geneeskd 1991;135:1670-2. Knepper S. Echt ziek naar objectieve maatstaven? Artikelenreeks over arbeidsongeschiktheid. Ned Tijdschr Geneeskd 1991;135:1670-2.
10.
go back to reference Landelijk instituut sociale verzekeringen. Standaard onderzoeksmethoden. Amsterdam: Lisv, 2000. Landelijk instituut sociale verzekeringen. Standaard onderzoeksmethoden. Amsterdam: Lisv, 2000.
11.
go back to reference Landelijk instituut sociale verzekeringen. Standaard verminderde arbeidsduur. Amsterdam: Lisv, 2000. Landelijk instituut sociale verzekeringen. Standaard verminderde arbeidsduur. Amsterdam: Lisv, 2000.
12.
go back to reference Landelijk instituut sociale verzekeringen. Standaard communicatie met behandelaars. Amsterdam: Lisv, 1998. Landelijk instituut sociale verzekeringen. Standaard communicatie met behandelaars. Amsterdam: Lisv, 1998.
13.
go back to reference Gezondheidsraad. Verzekeringsgeneeskundige protocollen: Algemene inleiding. Den Haag: Gezondheidsraad, 2006. Publicatie nr. 2006/22. Gezondheidsraad. Verzekeringsgeneeskundige protocollen: Algemene inleiding. Den Haag: Gezondheidsraad, 2006. Publicatie nr. 2006/22.
14.
go back to reference Landelijk Instituut Sociale Verzekeringen. CBBS Functionele mogelijkhedenlijst. Amsterdam: Lisv, 2001. Landelijk Instituut Sociale Verzekeringen. CBBS Functionele mogelijkhedenlijst. Amsterdam: Lisv, 2001.
15.
go back to reference Knepper S. Beperkingen bij letselschade: Voldoet de FML als instrument? Letsel & Schade 2008;1:13-6. Knepper S. Beperkingen bij letselschade: Voldoet de FML als instrument? Letsel & Schade 2008;1:13-6.
16.
go back to reference Gezondheidsraad. Verzekeringsgeneeskundige protocollen. Den Haag: Gezondheidsraad, 2005-2008. Publicatie nrs. 2005/15, 2006/22, 2007/12, 2007/05 en 2008/11. Gezondheidsraad. Verzekeringsgeneeskundige protocollen. Den Haag: Gezondheidsraad, 2005-2008. Publicatie nrs. 2005/15, 2006/22, 2007/12, 2007/05 en 2008/11.
17.
go back to reference Nederlandse Vereniging voor Verzekeringsgeneeskunde. Verzekeringsgeneeskundige protocollen. Utrecht: NVVG; 2008. Artrose heup en knie, Reumatoïde artritis, Schizofrenie en aanverwante psychosen, Chronische schouderklachten, COPD, Chronisch hartfalen. Nederlandse Vereniging voor Verzekeringsgeneeskunde. Verzekeringsgeneeskundige protocollen. Utrecht: NVVG; 2008. Artrose heup en knie, Reumatoïde artritis, Schizofrenie en aanverwante psychosen, Chronische schouderklachten, COPD, Chronisch hartfalen.
18.
go back to reference Gezondheidsraad. Beoordelen, behandelen, begeleiden: Medisch handelen bij ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. Den Haag: Gezondheidsraad, 2005. Publicatie nr. 2005/10. Gezondheidsraad. Beoordelen, behandelen, begeleiden: Medisch handelen bij ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. Den Haag: Gezondheidsraad, 2005. Publicatie nr. 2005/10.
19.
go back to reference Vingerhoets A. Onbegrepen chronische klachten in een wisselend biopsychosociaal perspectief. In: Gulden JWJ van der, redactie. Onverklaarde chronische klachten. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2006. Vingerhoets A. Onbegrepen chronische klachten in een wisselend biopsychosociaal perspectief. In: Gulden JWJ van der, redactie. Onverklaarde chronische klachten. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2006.
20.
go back to reference Schudel W, Pepplinkhuizen L. Psychotraumata en morbiditeit: Oorzaken en gevolgen. Ned Tijdschr Geneeskd 1989;133:594-8. Schudel W, Pepplinkhuizen L. Psychotraumata en morbiditeit: Oorzaken en gevolgen. Ned Tijdschr Geneeskd 1989;133:594-8.
Metagegevens
Titel
Chronische moeheid en de verzekeringsarts
Claimbeoordeling bij belemmeringen door vermoeidheid
Auteur
S. Knepper
Publicatiedatum
01-01-2009
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Bijblijven / Uitgave 1/2009
Print ISSN: 0168-9428
Elektronisch ISSN: 1876-4916
DOI
https://doi.org/10.1007/BF03087617

Andere artikelen Uitgave 1/2009

Bijblijven 1/2009 Naar de uitgave