Geneesmiddelen en ouderen

Abstract

Veroudering gaat gepaard met veranderingen in de samenstelling van het lichaam (afname van de spiermassa, toename van de hoeveelheid vet), afnemende nierfunctie en leverfunctie (zogenaamde fase-1-reacties), verhoging van de kans op multipele pathologie (en dus op polyfarmacie) en groter wordende farmacodynamische verschillen. De hogere leeftijd vormt op zichzelf geen enkel beletsel voor een gebruik van enigerlei geneesmiddel. Men dient echter rekening te houden met mogelijk gewenste aanpassing van de dosering, met de mogelijkheid van (ongewenste) interacties tussen geneesmiddelen en een verhoogde gevoeligheid voor bepaalde bijwerkingen (bijv. delirium, obstipatie). Meer nog dan bij de jongere of volwassen patie¨nten dient de arts het geneesmiddelengebruik van ouderen (volstrekt willekeurig doorgaans gedefinieerd als ouder dan 65 jaar) te herzien en waar nodig of mogelijk te beperken. Ook bevordering van de therapietrouw (dat wil zeggen het volgens voorschrift gebruiken van de geneesmiddelen) met bijvoorbeeld cassettes die de medicatie voor een dag of een week bevatten en herhaalde instructie van patie¨nt en/of verzorgers dient vaak aandacht te krijgen, evenals de mogelijkheid van bijwerkingen. Het is van groot belang dat mogelijke bijwerkingen bijtijds worden herkend en dat waar mogelijk de medicatie wordt aangepast.