Cannabis (marihuana, hash, of wiet) spreekt al sinds het begin van de beschaving tot de verbeelding van de mens. Dit bewustzijnsveranderend middel wordt zowel medicinaal als religieus en recreatief gebruikt. Niet zonder risico's voor de algemene en mentale gezondheid. Sommige orale afwijkingen zijn het gevolg van cannabisgebruik.
Het wiet bevrijdingsfeest
5 mei staat in Nederland in het teken van de vrijheid. Ook in Urugay is sinds dit jaar deze datum verbonden met een vrijheidsgedachte: 5 mei jongstleden werd daar het verbod op cannabis opgeheven. Daarmee is Urugay het eerste land ter wereld waar wiet legaal gebruikt en gekweekt mag worden. Weliswaar met een maximum van 480 gram per persoon op jaarbasis, maar toch.... Intussen is deze maand in wiet-gedoogstad Amsterdam de wiettoeristenstroom ook weer op gang gekomen. Wat kan een tandarts verwachten als hij een cannabisgebruiker in de stoel krijgt?
Verminderde afweer
Cannabis bevat chemicaliën die psychoactief zijn en het centrale zenuwstelsel en het cardiovacsulaire-, het respiratoire- en het immuunsysteem beïnvloeden. Het gebruik van cannabis kan een verminderde afweer tegen bacteriële en virale infecties tot gevolg hebben, maar wordt tegelijkertijd ook ingezet als medicijn (opwekking eetlust, pijnbestrijding, kanker). Beperken we ons in dit kader tot de orale afwijkingen die veroorzaakt worden door het gebruik van cannabis.
Leukodeem, xerostomie en parodontitis
Het roken van cannabis kan, evenals het roken van tabak, een chronische ontsteking van de orale mucosa (orale candidiasis, leukodeem) veroorzaken. Ook leukoplakie op de gingiva, alveolar botverlies, gingivale ontsteking en hyperlasie worden toegeschreven aan chronisch cannabis- of tabaksgebruik. Bovendien kunnen de parasympathicolitische eigenschappen van cannabis xerostomie veroorzaken. Voor wat betreft het ontstaan van mondcarcinomen is er een verschil tussen cannabis- en tabaksrook. Cannabisrook bevat 52% meer carcinogenociteit (met aromatische koolwaterstoffen, benzopyreen en nitrosamines) dan tabaksrook, waardoor cannabisgebruikers vaker last lijken te krijgen van leukodeem, maar de rook van cannabis bevat ook cannabinoïden die tumorremmende eigenschappen hebben. Cannabisgebruikers vertoonden na onderzoek namelijk geen significant groter risico op plaveiselcarcinomen.
De orale afwijkingen die met cannabisgebruik in verband worden gebracht, ontstaan vaak door een combinatie van factoren: chronisch cannabisgebruik leidt vaak tot een slechtere hygiëne en verminderde afweer, mede door onvoldoende aandacht voor goede voeding. De slechtere mondhygiëne heeft parodontitis, ginvivitis, cariëslaesies, restauraties en extracties tot gevolg. De tandheelkundige zorgprofessional dient alert te zijn op symptomen gerelateerd aan cannabisgebruik om de 'cannabispatiënt' zo goed mogelijk te kunnen begeleiden of informeren.
Bron: nrc.next en Het tandheelkundig jaar 2014.
Meer lezen