Mannelijke aanraking wordt veel sneller geseksualiseerd dan de vrouwelijke aanraking. Dat maakt het voor mannelijke verpleegkundigen lastiger om het werk professioneel uit te voeren, om een vertrouwensrelatie met vrouwelijke patiënten op te bouwen. De meeste mannelijke verpleegkundigen hebben, bewust of onbewust, zogeheten copingsmechanismen ontwikkeld om uit de hoek van seksuele verdachtmaking te blijven. Dat staat deze maand in ‘Het Grote Mannennummer’ van V&VN-magazine.
Anno 2015 is de verpleegkundige of verzorgende nog steeds meestal een vrouw. Waar ligt dat aan? En hoe functioneren deze mannen in zo'n vrouwelijke omgeving? In het juninummer van V&VN Magazine vertelt verpleegkundige Ruchama Kramer over haar onderzoek.
Tegengestelde ontwikkeling
Waarom zijn er nog altijd zo weinig mannelijke verpleegkundigen? Over deze vraag boog Ruchama Kramer zich voor haar masteropleiding aan de Universiteit Utrecht. De geneeskunde feminiseert. De verwachting is dat in 2027 van alle artsen 66 procent vrouw zal zijn. Maar in het verpleegkundig vak tekent zich niet een tegengestelde ontwikkeling af. Van alle BIG-geregistreerde verpleegkundigen is vijftien procent man. Dat percentage ligt een stuk hoger dan in 1963, toen nog maar één procent van alle verpleegkundigen man was, maar er zit al jaren geen groei meer in.
Meer over Het Grote Mannennummer van V&VN
Auteur(s): Adri van Beelen