Brandwonden

Tim, 18 maanden oud, trekt zich op aan de tafel en trekt een pot met hete thee over zich heen. Hij begint meteen te huilen, moeder schrikt enorm en zet hem onder de koude douche. Hij wordt naar het brandwondencentrum gebracht. Tim heeft brandwonden in zijn gezicht en op hals en borst. De diepte van de wonden is nog niet geheel duidelijk. Dagelijks volgen de wondbehandelingen, die ondanks de pijnmedicatie toch pijnlijk en beangstigend zijn. Moeder blijft bij de wondbehandeling, maar Tim claimt haar enorm en is daarna zo boos op zijn moeder (dat zij niets doet om hem te helpen) dat ze in overleg met de verpleegkundigen besluit er niet meer bij aanwezig te zijn. Na de verzorging is ze weer bij Tim voor troost en knuffelen. Moeder voelt zich schuldig en heeft moeite om met de verwondingen van Tim om te gaan. Door het uitspreken van haar schuldgevoelens over het ongeval en de situatie met Tim bij de psycholoog voelt ze zich zekerder in haar omgang met hem, waardoor zij ook beter met zijn gedrag en verdriet kan omgaan.