Top

Gepubliceerd in:

2017 | OriginalPaper | Hoofdstuk

5. Beroepsnormen van de verpleegkunde

Auteur : Hans van Dartel

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

Mede door inhoudelijke beroepsnormen wordt verplegen echt ‘verpleegkunde’: een vak dat professioneel wordt uitgeoefend en dat daarom ook specifieke normeringen kent. In dit hoofdstuk worden deze beroepsnormen op een rijtje gezet: dat begint met zaken die in eerste instantie helemaal niet zo veel met moraal of ethiek te maken lijken te hebben, maar wel degelijk een moreel effect blijken te hebben op de praktijk. Zaken die in dit kader aan de orde komen zijn de verschillende definities van en de vakinhoudelijke visies op de verpleegkunde. Grote morele betekenis kan ook worden toegekend aan het nieuwe beroepsprofiel. Vooral vanwege de daarmee samenhangende nieuwe definiëring van gezondheid. Vervolgens wordt ook ingegaan op meer specifiek ethische normen zoals de beroepscode en de beroepseed. En op rechtvaardigheid als een bijzonder vraagstuk van de praktijk. Het hoofdstuk eindigt met de betekenis van tuchtnormen en de (niet altijd positieve) wijze waarop die doorwerken in de verpleegkundige beroepspraktijk.

vorige hoofdstuk Professionaliteit als kenmerk van de verpleegkundige beroepspraktijk

volgende hoofdstuk Dilemma’s in de praktijk van alledag

Alleen toegankelijk voor geautoriseerde gebruikers

Arend, A. van der, & Gastmans, C. (2002). Ethisch zorg verlenen. Handboek voor de verpleegkundige beroepen. Baarn: HB Uitgevers.

College van Advies en Bijstand inzake Levensbeschouwelijke Aangelegenheden (CABLA) (1990). Selectie van patiënten, wachtlijsten en modellen voor een rechtvaardige verdeling van gezondheidszorg. Nationale Ziekenhuisraad (NZR): Utrecht.

Engberts, D., & Kalkman-Bogerd, L. E. (Red.) (2013). Leerboek gezondheidsrecht. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

Geurden, B., & Hemel, L. van (2012). De verpleegkundige als organisator van zorg. Apeldoorn: Garant.

Jong, J. de, & Kersten, J. (1997). Inleiding in de verpleegkunde. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.CrossRef

Jong, J. de, Kersten, J., Sesink, E., & Vermeulen, M. (2002). Handboek verpleegkunde. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

Hemel, L. van, & Geurden B. (2008). Verpleegkundige concepten en methoden. Apeldoorn: Garant.

Hupe, P. (2009). De autonomie van de vakman. Over regeldruk en handelingsruimte. In Th. Jansen, G. van den Brink & J. Kole (Red.), Beroepstrots. Een ongekende kracht (pag. 139–149). Amsterdam: Boom.

Kuiper, M. de, & Jong, A. de (2012). Klinische besluitvorming voor verpleegkundigen. Amsterdam: Reed Business.

Maurits, E., Veer, A. de, & Francke, A. (2014). Omgaan met disfunctionerende zorgverleners in Ziekenhuizen. Ervaringen van verpleegkundigen. Utrecht: NIVEL.

Nussbaum, M. (2001). Oplevingen van het denken. Over de menselijke emoties. Amsterdam: Ambo.

Pool, A. (2007). Doordacht verplegen. Beroepsrollen van de bachelorverpleegkundige. Den Haag: Lemma.

Reinders, H. (2014). De andere mogelijkheid. Beelden van kwaliteit in de zorg voor mensen met een beperking. Apeldoorn: Garant.

Schuurmans, M. (2010). Florence voorbij? Over verplegen, passie & wetenschappelijk onderzoek. Utrecht: Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMCU). Oratie.

Schuurmans, M. (2012). Gezondheid en zelfmanagement in de 21-ste eeuw. In J. Lambregts & A. Grotendorst (Red.), Leren van de toekomst. Verpleegkundigen & Verzorgenden 2020 (pag. 41–59). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

Schuurmans, M., et al. (2012). Beroepsprofiel verpleegkundige. In J. Lambregts & A. Grotendorst (Red.), Leren van de toekomst. Verpleegkundigen & Verzorgenden 2020 (pag. 107–145). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

Stokhof, M. (2000). Ludwig Wittgenstein. In M. Keestra (Red.), Tien westerse filosofen (pag. 165–187). Amsterdam: Nieuwezijds.

Tongeren, P. van (2012). De teleologische traditie. Aristoteles. In A. van Melle & P. van Zilfhout (Red.), Woorden & daden. Een inleiding in de ethiek (pag. 27–55). Amsterdam: Boom.

Trappenburg, M. (2014). Bescheiden professies. Centrum voor Ethiek en Gezondheid (CEG): Over evidence based werken buiten de cure. Den Haag.

Veer, E. de, Maurits, E., & Francke, A. (2015). Veel onwetendheid over medische tuchtrecht onder verpleegkundigen. In TvZ, 3, 30–31.

V&VN (2007). Verantwoordelijkheid en schaarste in de zorg. Utrecht: V&VN. Advies Commissie Ethiek V&VN.

V&VN (2015). De professionele standaard, een uitwerking. Visie van beroepsvereniging Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland. Utrecht: V&VN.

V&VN, et al. (2016). Beroepscode van Verpleegkundigen en Verzorgenden. Leidraad voor je handelen als professional. Utrecht: V&VN.

Vorstenbosch, J. (2005). Zorg. Een filosofische analyse. Amsterdam: Uitgeverij Nieuwezijds.

Witte, J. de (2008). Hoe gebruik je de beroepscode? Handreiking voor de Nationale Beroepscode van Verpleegkundigen en Verzorgenden. Utrecht: V&VN.

Zwieten, M. van, & Kalden, A. (Red.). (1999). Ons gescreende lichaam. Kansen en risico’s van de genetica. Amsterdam: Balans.

Beauchamp, T., & Childress, J. (2013). Principles of biomedical ethics. Oxford: Oxford University Press.

Dupuis, H. (1998). Op het scherp van de snede. Goed en kwaad in de geneeskunde. Amsterdam: Balans.

Trappenburg, M. (2008). Kiezen in de zorg. In I. de Beaufort, et al. (Red.), De Kwestie. Praktijkboek ethiek voor de gezondheidszorg (pag. 422–427). Den Haag: Lemma.

Titel: Beroepsnormen van de verpleegkunde
Auteur: Hans van Dartel
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Boek: Goed verplegen
Print ISBN: 978-90-368-1852-0

Elektronisch ISBN: 978-90-368-1853-7

Copyright: 2017
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-1853-7_5

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen