Top

Verslaving

Gepubliceerd in:

01-09-2012

Belgische overheidsuitgaven voor drugs

Preventie van misbruik en afhankelijkheid van alcohol als kind van de rekening

Auteur: Prof. dr. Freya Vander Laenen

Gepubliceerd in: Verslaving | Uitgave 3/2012

Abstract

Media en politici besteden heel wat aandacht aan illegale drugs en aan (de gevolgen van) het gebruik van illegale drugs. Uit onderzoek naar de overheidsuitgaven voor alcohol en psychoactieve medicatie en illegale drugs in België blijkt echter dat de behandeling van alcoholmisbruik, -afhankelijkheid en -intoxicatie zorgt voor meer dan de helft van de overheidsuitgaven voor het Belgisch drugsbeleid. Van de overheidsuitgaven voor illegale drugs, alcohol en psychoactieve medicatie gaat 76,50 procent naar hulpverlening en 21,82 procent naar veiligheid. De overheidsuitgaven voor preventie (1,24%), harm reduction (0,24%) en andere maken slechts een fractie uit van de overheidsuitgaven. Meer investeringen in het preventiebeleid (zowel preventie, zeker naar specifieke doelgroepen, als het sensibiliseren van professionelen) zijn noodzakelijk, zeker voor alcohol en psychoactieve medicatie.

vorige artikel Gij zult u zélf herstellen

volgende artikel Motiveren in groepen

Voor de provincies stuurden we een vragenlijst naar de Vlaamse provinciale drugscoördinatoren en voor de Waalse provincies naar de verantwoordelijken voor (mentale) gezondheid, sociale cohesie of preventie binnen de Waalse provinciale diensten. Voor de lokale overheden stuurden we een vragenlijst naar een steekproef van steden en gemeenten. De steekproef bestaat uit 58 steden en gemeenten; met de nodige variatie in de keuze van deze steden en gemeenten (5 grote steden, 11 regionale steden, 22 gemeenten in de periferie van grote/regionale steden en 20 meer landelijke gemeenten).

We hebben een minimale en maximale schatting opgesteld, aangezien we voor de hospitalisatiesector een berekening hebben gemaakt: a hospitalisatie op basis van primaire diagnosen, en b hospitalisatie op basis van primaire en/of secundaire diagnosen. Ook bij de strafuitvoering hebben we een minimale en een maximale schatting opgesteld. Een minimale inschatting houdt rekening met gedetineerden die enkel een drugsdelict hebben gepleegd. De uitgaven van een maximale inschatting houdt rekening met gedetineerden die onder meer voor een drugsdelict zijn opgesloten. Voor de verdere analyse in dit artikel lichten we tabak uit de bespreking.

Uitgaven voor harm reduction-initiatieven bij alcohol (zoals de verbetering van het openbaar vervoer ’s avonds, alcohol schenken in plastic bekers en horeca trainen om verantwoord te schenken) vinden plaats in de private sfeer of ze behoren tot andere pijlers.

Het registratiesysteem van de hospitalisatiesector (Minimale Ziekenhuisgegevens en Minimale Psychiatrische Gegevens) onderscheidt voor ‘alcohol’ de diagnosen misbruik, afhankelijkheid en intoxicatie

Opsporing: 1% van de processen-verbaal is drugsgerelateerd en 1,41% alcoholgerelateerd. Straftoemeting: 2,99% van de veroordelingen is drugsgerelateerd en 15,42% alcoholgerelateerd.

Zie voetnoot 2: het betreft hier enkel uitgaven voor de hospitalisatie op basis van primaire diagnosen.

Het was methodologisch niet mogelijk het aandeel van de consulten te bepalen die daadwerkelijk over problemen met middelen gaan. Daardoor konden we het aandeel van de overheidsmiddelen voor drugspreventie en drugshulpverlening niet becijferen.

Aantal opsluiting max IDW (4.350) / totaal aantal opsluitingen (17.345) = 25,08%. De uitgaven voor de strafuitvoering binnen de penitentiaire inrichtingen in het kader van inbreuken op drugswetgeving ligt tussen 49.402.921,71 en 88.201.170,72 euro.

Van de overheidsuitgaven gebeurt 97,27% op federaal niveau, wat duidelijk maakt dat het aandeel van de Vlaamse en de Franstalige overheden beperkt blijft. Behalve harm reduction hebben we geen opvallende verschillen tussen de uitgaven van de Vlaamse en de Franstalige overheden kunnen vaststellen.

Aos, S. (2006).Evidence-based public policy options to reduce future prison construction, criminal justice costs, and crime rates. Olympia: Washington State Institute for Public Policy.

Boyum, D. & Reuter, P. (2005).An analytic assessment of U.S.drug policy. Washington DC: AEI Press.

Cel Gezondheidsbeleid Drugs (2010). Advies Cel Gezondheidsbeleid Drugs ‘Het testen van illegale drugs in België’, 16 februari 2010. Internet:www.health.belgium.be/avis%20pill%20testing%20nl%20.pdf(14-12-2011).

De Ruyver, B., Pelc, I., Casselman, J., Geenens, K., Nicaise, P., From, L., Vander Laenen, F., Meuwissen, K. & Van Dijck, A. (2004).Drugsbeleid in cijfers. Een studie naar betrokken actoren, overheidsuitgaven en bereikte doelgroepen. Gent: Academia Press.

De Ruyver, B., Pelc, I., De Graeve, D., Bucquoye, A., Nicaise, P. & Cornelis, L. (2007).Drugsbeleid in cijfers, II. Follow-up onderzoek naar betrokken actoren, overheidsuitgaven en bereikte doelgroepen. Gent: Academia Press.

Gisle, L. (2008).Gezondheidsenquête België 2008.Gebruik van alcohol. Brussel: Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid.

Hoge Gezondheidsraad (2011). De impact van psychofarmaca op de gezondheid met een bijzondere aandacht voor ouderen, 6 juli 2011, Publicatie van de hoge gezondheidsraad nr. 8571. Brussel: Hoge Gezondheidsraad. Internet:http://www.health.belgium.be/internet2prd/groups/public/@public/@shc/documents/ie2divers/19071075.pdf(14/12/2011).

Interministeriële Conferentie Drugs (2010). Een globaal en geïntegreerd drugsbeleid voor België. Gemeenschappelijke verklaring van de Interministeriële Conferentie Drugs, 25 januari 2010. Brussel: Permanente Coördinatie Algemene Cel Drugsbeleid.

International Narcotics Control Board (2009). Narcotic drugs 2009. Estimated world requirements for 2010. Internet:http://www.incb.org/pdf/technicalreports/ narcotic-drugs/2009/narcotic_drugs_publication_2009.pdf(14-12-2011).

Kopp, P. & Fenoglio, P. (2003).Public spending on drugs in the European Union during the 1990s. Lissabon: EMCDDA.

Kopp, P. & Palle, C. (1998). Vers l’analyse du coût des drogues illegales. Un essai de mesure du coût de la politique publique de la drogue et quelques réflexions sur la mesure des autres coûts. Parijs: OFDT.

Lamkaddem, B. & Roelands, M. (Eds.) (2010).Belgian national report on drugs. Brussel: Scientific Institute of Public Health.

Leeuw, F.L. (2005). Trends and developments in program evaluation in general and criminal justice programs in particular.European Journal on Criminal Policy and Research, 11, 223-258.CrossRef

Lievens, D. & Caulkins, J. (2010). Studies on public drug expenditure: the potential role, limitations and relationship to actual drug policy. Unpublished paper.

McDonald, D. (2011). Australian governments’ spending on preventing and responding to drug abuse should target the main sources of drug-related harm and the most cost-effective interventions.Drug and Alcohol Review, 30, 96-100.PubMedCrossRef

Mclellan, A.T. (2002). Have we evaluated addiction treatment correctly? Implications from a chronic care perspective.Addiction, 97, 249-252.CrossRef

Michels, J., Hoeck, S., Dom, G., Goossens, M., Van Hal, G. & Van Royen, P. (2011). Problematisch alcoholgebruik: aanpak door de huisarts. Huisarts Nu, 40, S137-S160. Internet:http://www.domusmedica.be/images/stories/ aanbevelingen/abv_alco_2011.pdf(18-12-2011).

Moolenaar, D.E.G. (2009). Modelling criminal justice system costs by offence: lessons from The Netherlands.European Journal on Criminal Policy and Research, 15, 309-326.CrossRef

Moore, T. (2008). The size and mix of government spending on illicit drug policy in Australia.Drug and Alcohol Review, 27, 404-413.PubMedCrossRef

Moore, T. & Caulkins, J. (2006). How cost-of-illness studies can be made more useful for illicit drug policy analysis.Applied Health Economics and Health Policy, 5, 75-85.PubMedCrossRef

Mostardt, S., Flöter, S., Neumann, A., Wasem, J. & Pfeiffer-Gerschel, T. (2010). Schätzung der Ausgaben der öffentlichen Hand durch den Konsum illegaler Drogen in Deutschland.Das Gesundheitswesen, 72, 886-894 .PubMedCrossRef

Origer, A. (2002). Le coût économique direct de la politique et des interventions publiques en matière d’usage illicite de drogues au Grand-Duché de Luxembourg. Séries de recherche n°4. Luxembourg: Point focal OEDT - CRP-Santé.

Postma, M.J. (2004).Public expenditure on drugs in the European Union 2000-2004. Lissabon: EMCDDA.

Ramstedt, M. (2006). What drug policies cost. Estimating drug policy expenditures in Sweden, 2002: work in progress.Addiction, 101, 330-338.PubMedCrossRef

Rigter, H. (2006). What drug policies cost. Drug policy spending in the Netherlands in 2003.Addiction, 101, 323-329.PubMedCrossRef

Single, E., e.a. (2003).International guidelines for estimating the economic costs of substances abuse. Geneva: World Health Organization.

Spijkerman, R., Biesma, S., Meijer, G., Poel, A. van der, Eijnden, R. van den, & Bieleman, B. (2002).Vier jaar verantwoord schoon. Evaluatie van Verantwoord Schoon: programma voor aanpak van drugsoverlast in Rotterdamse deelgemeenten. Rotterdam: IVO/Stichting INTRAVAL.

Van Malderen, S., Vander Laenen, F. & De Ruyver, B. (2009). The study of expenditure on drugs, a useful evaluation tool for policy. In M. Cools, S. De Kimpe, B. De Ruyver, M. Easton, L. Pauwels, P. Ponsaers, T. Vander Beken, F. Vander Laenen, G. Vande Walle & G. Vermeulen (Eds.),Contemporary issues in the empirical study of crime (pp. 49-78). Antwerpen: Maklu.

Vander Laenen, F., De Ruyver, B., Christiaens, J. & Lievens, D. (2011a).Drugs in cijfers, III. Onderzoek naar de overheidsuitgaven voor het drugsbeleid in België. Gent: Academia Press.

Vander Laenen, F., Vandam, L., & Colman, C. (2010). Met velen aan de tafel: goede voorbeelden van een integraal en geïntegreerd drugsbeleid.Verslaving, 6, 54-71.CrossRef

Vander Laenen, F., Vandam, L., De Ruyver, B. & Lievens, D. (2011b). Studies on public drug expenditure in Europe: possibilities and limitations.Bulletin on Narcotics, LX, 23-39.

Vanderplasschen, W., Rapp, R.C., Wolf, J. & Broekaert, E. (2004). The development and implementation of case management for substance use disorders in North America and Europe.Psychiatric Services, 55, 913-922.CrossRef

WHO Europe (2010).European Status Report on Alcohol and Health 2010. Kopenhagen: WHO Regional Office for Europe.

Wyatt, A. (2002). Evidence based policy making: the view from a centre.Public Policy and Administration, 17, 12-28.CrossRef

Titel: Belgische overheidsuitgaven voor drugs
Preventie van misbruik en afhankelijkheid van alcohol als kind van de rekening
Auteur: Prof. dr. Freya Vander Laenen
Publicatiedatum: 01-09-2012
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Verslaving / Uitgave 3/2012
Print ISSN: 1574-1842
Elektronisch ISSN: 1875-7073
DOI: https://doi.org/10.1007/s12501-012-0027-y

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Abstract

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 3/2012

Gij zult u zélf herstellen

‘Onder invloed’: is samenwerking met commerciële partijen te verantwoorden?

Kwaliteit van leven: ‘onder invloed’ van methadon

Motiveren in groepen

Solutions worth taking

Richtlijn middelenmisbruik of-afhankelijkheid en angststoornissen