Skip to main content
Top

2018 | OriginalPaper | Hoofdstuk

7. Bekostiging van de gezondheidszorg

Auteurs : Niek Stadhouders, MSc, Ir. drs. Gerard Verstegen, RA

Gepubliceerd in: Gezondheid organiseren

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Dit hoofdstuk werpt licht op de bekostiging van de gezondheidszorg. Verpleegkundigen en andere zorgprofessionals krijgen steeds meer te maken met financiële druk en knelpunten in de dagelijkse praktijk. De uitgaven aan de gezondheidszorg in Nederland zijn gestegen naar 95 miljard euro. Om de knelpunten in de dagelijkse praktijk te kunnen begrijpen en daarop invloed uit te oefenen, is het essentieel om inzicht te hebben in de bekostiging van de gezondheidszorg. Verzekeraars, zorgkantoren en gemeenten, oftewel zorginkopers, verdelen het zorggeld over de zorgaanbieders. De zorginkopers spreken met zorgaanbieders budgetten, volumes, prijzen en aanvullende kwaliteitseisen af. Zorgaanbieders declareren op basis van diagnose-behandelcombinaties (DBC), zorgzwaartepakket (ZZP), urenregistraties of per verrichting. Bestuurders vertalen de bekostigingsafspraken van de verschillende zorginkopers – elk met eigen afspraken, eisen en registraties – naar de werkvloer door middel van (financiële) sturing. De sturing door managers neemt steeds meer af en zelfsturing neemt toe. Dit verplaatst meer verantwoordelijkheden naar verpleegkundigen.
Voetnoten
1
Bij de berekening van de inkomenssolidariteit is niet altijd rekening gehouden met verschillende grondslagen, vermogens en aftrekposten. Ook is geen rekening gehouden met het feit dat mensen met hogere inkomens mogelijk meer aanvullende verzekeringen afsluiten en gemiddeld minder zorg gebruiken (en dus minder eigen betalingen doen). Bij de berekening van eigen betalingen is de inkomensafhankelijkheid gebaseerd op het verschil tussen de hoge en lage eigen bijdrage voor extramurale langdurige zorg in combinatie met het VER. Algemene belastingen zijn berekend op basis van de verhoudingen tussen de gemiddelde belastingtarieven. Voor het gemak is de aanname gemaakt dat een gemiddelde volwassene het modale inkomen verdient (dit zou moeten kloppen).
 
2
In sommige gevallen worden aanbieders niet gecontracteerd, bijvoorbeeld omdat ze te duur zijn.
 
3
Dit is gemiddeld 62 % bij ziekenhuizen en 70 % bij zorginstellingen voor langdurige zorg.
 
Literatuur
go back to reference Dalen, A. van (2012). Zorgvernieuwing, over anders besturen en organiseren. Den Haag: Boom Lemma Uitgevers. Dalen, A. van (2012). Zorgvernieuwing, over anders besturen en organiseren. Den Haag: Boom Lemma Uitgevers.
go back to reference Douven, R., Remmerswaal, M., & Mosca, I. (2015). Unintended effects of reimbursement schedules in mental health care. Journal of health economics, 42, 139–150.CrossRefPubMed Douven, R., Remmerswaal, M., & Mosca, I. (2015). Unintended effects of reimbursement schedules in mental health care. Journal of health economics, 42, 139–150.CrossRefPubMed
go back to reference Jeurissen, P., Maarse, H., & Tanke, T. (2018). Betaalbare zorg. Den Haag: SDU. Jeurissen, P., Maarse, H., & Tanke, T. (2018). Betaalbare zorg. Den Haag: SDU.
go back to reference Lambregts, J., Grotendorst, A., & Merwijk, C. van (Red.). (2016). Bachelor nursing 2020. Een toekomstbestendig opleidingsprofiel 4.0. Houten: Bohn Stafleu van Loghum. Lambregts, J., Grotendorst, A., & Merwijk, C. van (Red.). (2016). Bachelor nursing 2020. Een toekomstbestendig opleidingsprofiel 4.0. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
go back to reference Lienden, H. van, & Calsbeek, H. (2018). Waardevolle zorg, kwaliteit en doelmatigheid voor verpleegkundigen. Assen: Koninklijke van Gorcum. Lienden, H. van, & Calsbeek, H. (2018). Waardevolle zorg, kwaliteit en doelmatigheid voor verpleegkundigen. Assen: Koninklijke van Gorcum.
go back to reference Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) (2015). Raadgever bekostiging Jeugdwet en Wmo. Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) (2015). Raadgever bekostiging Jeugdwet en Wmo.
Metagegevens
Titel
Bekostiging van de gezondheidszorg
Auteurs
Niek Stadhouders, MSc
Ir. drs. Gerard Verstegen, RA
Copyright
2018
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-2129-2_7