2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk
7. Behandeling
Auteurs : H. de Vries, J.F. Bastiaans, M.A. van Agtmael
Gepubliceerd in: Het geneeskundig proces
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Samenvatting
-
Zesstappenmodel om na de diagnose tot een goede behandeling te komen:1.specificeren van diagnose en hulpvraag;2.doel van de behandeling bepalen: curatief of palliatief, causaal of symptomatisch, voorkomen van complicaties dan wel recidieven;3.afwegen van de behandelmogelijkheden wat betreft werkzaamheid, effectiviteit in de dagelijkse praktijk, balans vooren nadelen, kosten;4.de meest geschikte behandeling beredeneren voor de betreffende patiënt lettend op onder andere comorbiditeit en sociale omstandigheden;5.informeren van de patiënt en samen definitieve behandeling vaststellen (shared decision making) en opstellen van een impliciet of expliciet behandelplan;6.het regelen van de follow-up: controleafspraken maken voor monitoring van het behandelingseffect en nagaan van de therapietrouw.
-
Mogelijke behandelingsvormen:
-
afwachten;
-
uitleg geven en geruststellen;
-
gezondheids- en leefstijladvies;
-
farmacotherapie;
-
spoedeisende hulp en ondersteuning van vitale functies;
-
chirurgische therapie;
-
anesthesiologie;
-
radiotherapie, radiofrequente ablatie en lasertherapie;
-
medisch-technologisch geavanceerde behandeltechnieken;
-
paramedische behandeling;
-
psychologische behandeling;
-
uitwendige hulpmiddelen;
-
verschillende vormen van alternatieve geneeswijzen.
-
-
Methoden om te onderzoeken of een therapie werkzaam is:
-
randomized clinical trial;
-
cohortonderzoek;
-
patiëntcontroleonderzoek.
-
-
De werkzaamheid van een behandeling kan worden vastgelegd in termen van:
-
‘harde’ eindpunten (overlijden, genezing, recidiefkans);
-
verbetering van objectieve meetwaarden;
-
vermindering van klachten of hinderlijke symptomen;
-
verbetering van de kwaliteit van leven.
-
-
Voor de dagelijkse praktijk bestaan bewerkte vormen van de wetenschappelijke evidence zoals systematische reviews, meta-analyses en richtlijnen.