In het juninummer van TP toonden we u de casus van een 60-jarige mevrouw die voor een tweede mening komt. Zij geeft aan dat ze alleen ‘last’ heeft van de vier niet zo mooie voortanden (afbeelding 1-3) en begrijpt het voorstel van haar tandarts niet dat er orthodontie nodig is waarbij het onderfront geïntrudeerd moet worden en alleen de 21 en 22 geëxtrudeerd in combinatie met een kaakoperatie. Zij gaat bovenal voor behoud op de langere termijn en niet zozeer voor mooi. Wij stelden u drie vragen daarover die we hieronder zullen beantwoorden.
Afb. 1
Klinische beeld van het front bij de Intake.
Afb. 2
H ier is duidelijk te zien dat er onvoldoende biologische breedte is t.p.v. de 11 en dat ook bij dit element een klinische kroonverlenging geïndiceerd is. In verband met de symmetrie zal ook de 12 worden meegenomen.
Afb. 3
De 23 heeft een korte klinische kroon en als de 21 en 22 chirurgisch worden behandeld ontstaan langere incisieven ten opzichte van de 23.
1 Als het gaat om de 4 bovenincisieven 12-22 wat zou u haar adviseren?
Antwoord: De second-opiniontandarts heeft haar eerst uitgelegd waarom bovengenoemd behandeladvies is gegeven. De orthodontische behandeling is geen schoonheidsbehandeling. Intrusie van het onderfront is bedoeld om een gunstiger krachtenspel tussen bovenen onderfront te verkrijgen en dus een betere prognose van de nieuw te maken kronen.
Extrusie (zonder klieven van de transseptale vezels) zorgt ervoor dat het dentoalveolaire complex naar caudaal verplaatst wordt, waarna middels een klinische kroonverlenging niet alleen de esthetiek hersteld kan worden maar ook een ferrule rondom de 21.
De solo-opnamen laten echter ook zien dat de kronen slecht aansluiten en een her-endo van de 21 overwogen zou moeten worden.
Het intruderen van het onderfront lijkt niet echt 100% noodzakelijk. Als in plaats van extruderen van de 21 en 22 een kroonverlenging van 12-22 wordt uitgevoerd kan het gewenste resultaat (= voldoende ferrule) ook worden verkregen.
2 Zijn de 21 en 22 te behouden?
Antwoord: Waarschijnlijk wel, maar pas na de kroonverlenging en de her-endo zal daar meer zekerheid over bestaan.
3 Welke behandeling heeft de beste prognose?
Antwoord: Naar de mening/inschatting van de second- opiniontandarts heeft bovengenoemd voorstel een goede prognose. Intruderen van het onderfront en aanbrengen van een (niet te steile) front-hoektandgeleiding is van wezenlijk invloed op de prognose. De her-endo zou pas gedaan moeten worden als na de kroonverlenging een goed aansluitende tijdelijke kroon van composiet is vervaardigd.
Hoe ging het verder met deze behandeling?
Omdat het om een second opinion gaat is bovenstaande schriftelijk vastgelegd en opgestuurd naar patiënt. Zij heeft vervolgens de rapportage doorgesproken met de tandarts die het aanvankelijke ‘rigoureuze’ plan had bedacht. Patiënte gaf aan dat ze de door mij voorgestelde behandeling graag ook door mij wilde laten uitvoeren. Haar tandarts ging hiermee akkoord en gaf haar een schriftelijke verwijzing.
Afb. 4a-b
4 weken na de kroonverlenging zijn 4 tijdelijke kronen gemaakt zodat de 21 endodontisch kon worden herbehandeld.
Afb. 5
Kronen van lithiumdisilicaat (adhesief) gecementeerd 3 maanden na de klinische kroonverlenging (opname 3 weken na plaatsen). Het lengteverschil tussen 22 en 23 valt mee.
Afb. 6
Beeld van een brede, tevreden lach waarop te zien is dat het verschil in ‘pink esthetics’ van 22 en 23 totaal niet zichtbaar is.
Afb. 7
Bij proale beweging wordt met name de 11 belast en de endodontisch behandelde 21 niet.
Afb. 8a-b
Bij laterale beweging is er sprake van disclusie van de premolaren.
Afb. 9a-b
Solo-opnames na behandeling.
×
![]()
×
![]()
×
![]()
×
![]()
×
![]()
×
![]()
×
![]()
×
![]()
×
![]()