In de justitiële behandelinrichtingen komen jongeren terecht die door de rechter een civiele of strafrechtelijke maatregel opgelegd hebben gekregen. Ongeacht de maatregel is er bij hen sprake van ernstig antisociaal gedrag en vooral jongeren uit de strafrechtelijke groep hebben vaak gewelddadige delicten gepleegd. In dit artikel wordt op basis van de literatuur nagegaan uit welke elementen een ‘evidence based’ behandeling in deze inrichtingen zou moeten bestaan. Vervolgens wordt de huidige praktijk in de inrichtingen tegen het licht gehouden en op basis daarvan wordt de invoering bepleit van cognitief gedragstherapeutisch werken en het aanbieden van non-verbale therapie, het organiseren van nazorg en het betrekken van het gezin bij de behandeling.