Skip to main content
Top

2010 | OriginalPaper | Hoofdstuk

2 Apathie; laat maar zitten…

Auteur : Maritza Allewijn

Gepubliceerd in: Basisboek zorg om ouderen

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

De meeste ouderen leiden een rustiger bestaan dan toen zij jonger waren. Ze hebben misschien meer lichamelijke beperkingen en zijn wat meer gericht op hun innerlijk leven. Maar apathisch zijn is wat anders dan ‘lekker niets doen’ of ‘het wat rustiger aandoen’. Iemand die apathisch is, is niet meer betrokken bij de omgeving, kan eigenlijk nergens meer warm voor lopen. Dingen die vroeger belangrijk waren, lijken hun betekenis te hebben verloren. Apathische mensen beleven dan ook weinig emoties, voelen zich niet meer blij of verdrietig, kennen eigenlijk alleen een doffe onverschilligheid. Ze komen ook niet in actie en nemen dus weinig initiatief.
Literatuur
go back to reference Goffman, E. (1975). Totale instituties. Rotterdam: Universiteitspers. Standaardwerk uit 1960 waarin het begrip ‘hospitalisatie’ wordt gepresenteerd, helaas nog steeds een maar al te bekend verschijnsel. Goffman, E. (1975). Totale instituties. Rotterdam: Universiteitspers. Standaardwerk uit 1960 waarin het begrip ‘hospitalisatie’ wordt gepresenteerd, helaas nog steeds een maar al te bekend verschijnsel.
go back to reference Loveren-Huyben, C.M.S. van (1995). Ontwikkeling in verzorgingshuizen? Gegevens van longitudinaal onderzoek. Proefschrift. Katholieke Universiteit Nijmegen. De auteur, psychogerontoloog, beschrijft hoe het beeld dat men heeft van ouderen die in verzorgingshuizen wonen – mensen die veel zorg en hulp nodig hebben – bijdraagt tot een passieve en afhankelijke opstelling. Loveren-Huyben, C.M.S. van (1995). Ontwikkeling in verzorgingshuizen? Gegevens van longitudinaal onderzoek. Proefschrift. Katholieke Universiteit Nijmegen. De auteur, psychogerontoloog, beschrijft hoe het beeld dat men heeft van ouderen die in verzorgingshuizen wonen – mensen die veel zorg en hulp nodig hebben – bijdraagt tot een passieve en afhankelijke opstelling.
go back to reference Ree, F. van (1993). Van dakpanrood naar bourgogne, veranderingen in emoties bij het ouder worden. Denkbeeld, Tijdschrift voor psychogeriatrie, 5, 1. De psychiater Van Ree beschrijft beeldend hoe hij zijn eigen veroudering beleeft en de verandering in temperament die dit met zich meebrengt. Ree, F. van (1993). Van dakpanrood naar bourgogne, veranderingen in emoties bij het ouder worden. Denkbeeld, Tijdschrift voor psychogeriatrie, 5, 1. De psychiater Van Ree beschrijft beeldend hoe hij zijn eigen veroudering beleeft en de verandering in temperament die dit met zich meebrengt.
Metagegevens
Titel
2 Apathie; laat maar zitten…
Auteur
Maritza Allewijn
Copyright
2010
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-313-7872-2_2