Het herpes simplex virus (HSV) leeft na infectie sluimerend voort in cellen van het zenuwstelsel en kan elk moment (vaak in geval van verminderde weerstand) opnieuw de kop opsteken. Een bekend voorbeeld hiervan vormt de zogenoemde koortslip, waartegen tot voor kort geen medicijn voorhanden was. De geïnfecteerde was aangewezen op symptoombestrijding. Onlangs is echter een opmerkelijke ontdekking gedaan die het herpesvirus in een vroeg stadium de das om kan doen.
Koortslip veroorzaakt door het herpes simplex virus
Hersenvliesontsteking
Het herpes simplex virus, dat meer dan de helft van de volwassenen in sluimerende toestand bij zich draagt, kan pijnlijke ontstekingen aan lippen en ogen veroorzaken (een andere variant kan ontstekingen op en rond de geslachtsorganen veroorzaken). Verspreiding van het virus gebeurt door aanraking en een heftige uitbraak rond de ogen kan zich richting de hersenen verspreiden en hersenvliesontsteking veroorzaken.
Bij een verminderde weerstand kan het virus, dat zich in de buurt van zenuwuiteinden bevindt, in de vorm van koortsuitslag of oogontsteking de kop opsteken. Het virus vermeerdert zich dan in de gastheercel via het DNA, dat virale eiwitten aan gaat maken. Vervolgens windt het virus zich in de DNA-keten om een stelsel van eiwitten, de histonen. Onderzoekers in Baltimore (Science Translational Medicine, 3 december 2014) hebben ontdekt dat remming van 1 van de eiwitten (LSDI) al volstaat om het proces van virushechting te verstoren en infectie te voorkomen.
Tranylcypromine
Het is bekend dat een bepaalde groep antidepressiva, de zogeheten MAO-remmers, onder meer de activiteit van LSDI remt. De onderzoekers testten daarom het antidepressivum tranylcypromine bij muizen, konijnen en cavia's die vooraf met het herpesvirus geïnfecteerd werden. De viruslast bleek na toediening van het antidepressivum drastisch teruggedrongen te zijn en de door het virus veroorzaakte oogontstekingen richtten veel minder schade aan. Bijkomend voordeel: het middel werkt in de gastheercel en laat het virus ongemoeid, waardoor kans op resistentie vrijwel nihil is.
Bron: NRC, Science Translational Medicine
Meer lezen in BSL Tandarts Totaal >>
Boek: Algemene Ziekteleer voor tandartsen, R.I.F. Van der Waal - Hfst 22: Huidaandoeningen in het aangezicht
Boek: Parodontologie, D.v. Steenberghe, K. Michiels, Hfst 12: Niet plaquegerelateerde parodontale aandoeningen
Boek: Zelfstandige handelingen voor de tandartsassistent 3, D.M. Voet
Auteur(s): Marijke Simons