Reeds bij het bespreken van het kennismakingsgesprek werd een reeks nonverbale signalen aangestipt. De analoge taal is in de psychotherapie (dikwijls verbale therapie genoemd) belangrijker dan men denkt. Het analoge speelt bijvoorbeeld een grote rol in de definitieve betekenis van wat er gezegd wordt (Bateson, 1972; Watzlawick e.a., 1972). Soms is het een test voor congruentie van wat iemand aan het zeggen is. Het is ook de taal der betrekkingen, veeleer dan die van de inhoud. In zekere zin kan men zeggen dat wat ‘verbaal’ wordt verwoord, (onbewust) wordt uitgebeeld in het analoge. De tekens uit het analoge die we hier bespreken moeten steeds vanuit twee richtingen worden bekeken. Ze hebben een tekenwaarde met betrekking tot het paar, maar ook in de therapeutische relatie. Ze vertolken hoe de partners elkaar en hun relatie beleven, maar ook hoe ze de therapeutische relatie beleven. Ze laten ook zien hoe de therapeut het paar beleeft.
