Skip to main content
Top
Gepubliceerd in: Tandartspraktijk 6/2017

01-08-2017 | Beschouwingen en klinische overwegingen

Amelogenesis imperfecta

Auteurs: Marcel Linssen, Hans van Pelt

Gepubliceerd in: Tandartspraktijk | Uitgave 6/2017

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Amelogenesis imperfecta is een erfelijke aandoening waarbij de dikte en/of de vorm van de glazuurlaag afwijken. We onderscheiden drie verschijningsvormen: hypoplasie, hypocalcificatie en hypomaturatie. Bij het hypoplastische type is er redelijk normaal glazuur en beperkt de afwijking zich tot de vorm en/of dikte ervan, zoals onlangs werd getoond in de casus van Intercollegiaal Online 1 (in TP februari 2017, pag. 60). Op de klinische overwegingen van die casus om tijdig te starten met het behandelen van deze aandoening gaan we onderstaand dieper in. Vorm en functie hangen immers samen en als de vorm veranderd blijkt, wordt de functie bedreigd. Het gaat om meer dan een esthetisch probleem en een sociale indicatie: onnodig uitgroeien en sluipende parodontale afbraak liggen op de loer. Deze bijdrage is tevens een pleidooi ons te laten leiden door en aan te sluiten bij ‘Minimally Invasive Comprehensive Dentistry (MICD)’. MICD is een wereldwijde samenwerking van tandartsen die de filosofie ‘Do No Harm’ in de tandheelkunde willen uitdragen.
Metagegevens
Titel
Amelogenesis imperfecta
Auteurs
Marcel Linssen
Hans van Pelt
Publicatiedatum
01-08-2017
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Tandartspraktijk / Uitgave 6/2017
Print ISSN: 0167-1685
Elektronisch ISSN: 1875-6808
DOI
https://doi.org/10.1007/s12496-017-0095-6

Andere artikelen Uitgave 6/2017

Tandartspraktijk 6/2017 Naar de uitgave

Hoe eerder behandeld, des te beter de prognose

De lange-termijnprognose van perforaties

Intercollegiaal online

Zwelling van het gezicht

T-scan na elk groot werkstuk?

Occlusie digitaal beter begrepen