01-04-2014 | Wetenschap
Alcoholproblematiek bij ouderen
Is dit nou m’n laatste van gister of m’n eerste van vandaag?: (van Kooten & de Bie)
Gepubliceerd in: GZ - Psychologie | Uitgave 3/2014
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Alcoholgebruik is doorgaans sociaal geaccepteerd, ook voor ouderen. In tegenstelling tot jongeren drinken ouderen weliswaar minder per keer, maar wel vaker dagelijks (NIGZ, 2005). Toch is er ook een keerzijde: het aantal 55-plussers met een alcoholhulpvraag steeg tussen 2002 en 2011 na correctie voor vergrijzing met maar liefst 90%. Er vinden steeds meer verwijzingen vanuit de gezondheidszorg plaats, deels omdat er steeds meer aandacht is voor deze problematiek, maar ook omdat patiënten altijd een verwijsbrief nodig hebben voor behandeling in de verslavingszorg (Trimbos, 2013). Bij vrouwen is de stijging het hoogst. De enorme stijging kan onder andere verklaard worden door het dagelijks drinkpatroon van veel ouderen (Trimbos, 2013). Veel van de huidige ‘oudere’ ouderen (80-plussers) zijn opgegroeid in de jaren 30 van de vorige eeuw toen alcoholgebruik minder geaccepteerd was, waardoor er nu waarschijnlijk relatief minder ‘oudere’ ouderen zijn met alcoholproblematiek (Herring & Thom, 1997). De zogenoemde babyboomers vormen de huidige ‘jongere’ ouderen en hebben doorgaans meer mogelijkheden om te drinken tijdens allerlei (sociale) gelegenheden. Ook de normalisering van (sociaal) alcoholgebruik, toegenomen financiële middelen en meer vrije tijd zijn van invloed. Deze omstandigheden gelden overigens ook voor volgende generaties. De acceptatie van alcoholgebruik in de huidige maatschappij zal van invloed zijn op een toenemende prevalentie van alcoholproblematiek onder de nieuwe generaties ouderen.
Daarbij komt onder ouderen veel ‘stille’ alcoholproblematiek voor. Lang niet altijd wordt de aanwezigheid en/of intensiteit van alcoholproblematiek bij ouderen door professionals, zoals de huisarts, gesignaleerd (Meijer, Smit, Schoemaker & Cuijpers, 2006; Risselada, Kleinjan & Van de Mheen, 2010). Goede diagnostiek wordt bemoeilijkt door allerlei biopsychosociale verouderingsfactoren, zoals geheugenproblematiek of lichamelijke klachten. Eenmaal bij de ggz aangemeld zijn er verschillende trajecten om deze problematiek aan te pakken. De gz-psycholoog heeft hierin een voorname rol. In dit artikel worden aan de hand van een literatuuroverzicht handvatten gegeven om alcoholproblematiek bij ouderen beter te signaleren. Daarnaast worden verschillende behandelmogelijkheden voor de gz-psycholoog besproken.