Casus
Als Arnold de behandelkamer van de tandarts uitloopt, is hij 2 vullingen rijker en een kies armer. De tandarts heeft hem flink te pakken gehad. Zijn mond hangt nog scheef van de verdoving en als hij ‘tot de volgende keer’ wil zeggen, is hij bijna niet te verstaan. Miranda loopt met hem mee naar de balie. ‘Als je nog even wilt wachten, geef ik je meteen de nota mee’, zegt ze. Ze voert alle verrichten in op de computer en een paar seconden later rolt de nota al uit de printer. ‘Kijk’, zegt ze, ‘er zit een acceptgiro aan vast, waarmee je het bedrag kunt betalen. Het originele gedeelte moet je opsturen naar je verzekering. Omdat je aanvullend verzekerd bent, krijg je daar nog een gedeelte van terug’. Als Arnold de nota bekijkt, ziet hij precies wat de tandarts zojuist gedaan heeft. ‘Op de nota staat niet dat de periodieke controle ook is uitgevoerd’, merkt hij op. ‘Dat klopt’, antwoordt Miranda, ‘de controle en het tandsteenverwijderen valt onder het cluster, en die verrichtingen worden rechtstreeks aan jouw ziekenfonds gedeclareerd.’