6. Ademhalingsinsufficiëntie

Ademhalingsinsufficiëntie is een situatie waarbij er als gevolg van in of buiten de longen aanwezige ziekteprocessen een situatie ontstaat waarbij er onvoldoende zuurstof wordt opgenomen en/of kooldioxide wordt afgegeven. Wanneer de situatie niet levensbedreigend is, moet het onderzoek naar de oorzaak bestaan uit een uitgebreide anamnese en inspectie, palpatie, percussie en auscultatie van de bovenste luchtwegen en thorax. Afhankelijk van de ernst, de oorzaak en de mogelijke onderliggende aandoening zal indien nodig gekozen worden voor respiratoire ondersteuning, hetzij medicamenteus, hetzij met ademhalingsondersteuning. Ondersteuning kan plaatsvinden door het toedienen van zuurstof met een neusbril of met hoge flow zuurstoftoediening (Optiflow^®). Bij ernstige respiratoire insufficiëntie zijn non-invasieve en invasieve kunstmatige beademing de behandelopties. Om longschade door invasieve beademing te voorkomen, wordt getracht met lage tidal volumes te beademen. Daarbij kan een zekere mate van hypoxie en hypercapnie geaccepteerd worden, afhankelijk van de pH van de patiënt.