Samenvatting
Achillespeesrupturen werden al in de klassieke oudheid beschreven door Hippocrates. Deze rupturen treden gewoonlijk op in een gebied van twee tot zes centimeter boven de calcaneus, een relatief slecht gevasculariseerd deel van de pees. Het wordt gezien onder alle leeftijdsgroepen ouder dan twintig jaar. De ruptuur kan ontstaan door enorme krachten die op kerngezonde pezen inwerken, maar er kunnen ook spontane rupturen optreden in sterk gedegenereerde pezen. Een trauma is hierbij geen voorwaarde. Veel rupturen zullen ontstaan in pezen waarin al enige mate van pathologie bestaat (tendinose); sporters die pijnklachten in de achillespees negeren, vallen in deze groep.