Gepubliceerd in:

2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk

9 Apraxieën

Auteur : Dr. Ben van Cranenburgh

Gepubliceerd in: Neuropsychologie

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

Verschillende soorten motoriek (spontane, reactieve, emotionele, automatische enzovoort) worden verschillend gestuurd door ons zenuwstelsel.
Daardoor kunnen er na hersenbeschadiging allerlei soorten van handelingsstoornissen ontstaan.
Onder ‘apraxie/dyspraxie’ verstaat men een stoornis van het aangeleerde doelgerichte handelen, die niet terug te voeren is op primaire stoornissen (parese, anesthesie) of andere aspecifieke stoornissen.
Men onderscheidt twee uitersten:
- bij een ideatorische apraxie is het concept, het idee van de handeling verstoord (het ‘weten’);
- bij een kinetische of motorische apraxie betreft het alleen een onhandige uitvoering (het ‘kunnen’).
Er zijn talrijke tussen- en subvormen van apraxie.
Behalve door apraxie kan het handelen ook verstoord worden door:
- perseveratie (dwangmatig herhalen);
- dwanghandelingen (bijvoorbeeld dwangmatig gebruik van voorwerpen);
- het zogenoemde ‘alien-hand’ syndroom (ongewilde handelingen).