Gepubliceerd in:

2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk

7 Afasieën/taalstoornissen

Auteur : Dr. Ben van Cranenburgh

Gepubliceerd in: Neuropsychologie

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

Taal is een systeem van communicatie.
Met spraak wordt bedoeld dat woorden uitgesproken (gearticuleerd) kunnen worden.
Stem (fonatie) wil zeggen dat geluid met een zeker volume geproduceerd kan worden.
Laesies van de hersenen kunnen stoornissen van stem (dysfonie), van articulatie (dysartrie) of van taal (afasie) veroorzaken.
Er worden verschillende afasiesyndromen onderscheiden:
- de afasie van Broca (taalexpressie);
- de afasie van Wernicke (taalbegrip);
- amnestische afasie (woordvinding);
- de globale afasie (alle functies meer of minder gestoord).
Deze syndromen komen in de praktijk bijna nooit zuiver voor, daarom hanteren we tegenwoordig vaak het cognitieve taalschema volgens Ellis en Young.
In dat schema worden vier hoofdfuncties onderscheiden: het gesproken woord, het geschreven woord, spreken en schrijven.
Verschillende stappen van het taalproces worden gedefinieerd, bijvoorbeeld klankanalyse, woordherkenning, betekenisverlening. Elk van deze stappen kan gestoord zijn.
Dit model levert een grote diversiteit van taalstoornissen.
Bij stoornissen van lezen en schrijven spreekt men respectievelijk van dyslexie en dysgrafie.
Na hersenbeschadiging kunnen ook rekenstoornissen (dyscalculie) voorkomen.