Top

Gepubliceerd in:

2009 | OriginalPaper | Hoofdstuk

30 Persoonlijkheidsstoornissen in de forensische setting

Auteur : Corine de Ruiter

Gepubliceerd in: Handboek persoonlijkheidspathologie

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

De forensische psychiatrie omvat alle psychiatrische bemoeienis met personen die op enigerlei wijze met de rechtspleging en de gevolgen daarvan te maken krijgen (Hildebrand & De Ruiter, 1999). Voor de strafrechtspleging omvat dit onder andere psychiatrische en psychologische diagnostiek en behandeling.

vorige hoofdstuk 29 Autismespectrumstoornissen

volgende hoofdstuk 31 Persoonlijkheidsstoornissen in de somatische setting

Meta-analyse is een kwantitatieve analysemethode om het gemiddelde effect vast te stellen van een onafhankelijke variabele op een afhankelijke variabele, waarbij dat effect onderzocht is in een groot aantal verschillende studies. Hierbij worden dus de resultaten van een groot aantal empirische onderzoeken samengevat, voornamelijk met behulp van statistische methoden. De resultaten van een meta-analyse maken het mogelijk veel krachtiger conclusies te trekken dan op basis van de afzonderlijke onderzoeken mogelijk is. Bij een meta-analyse wordt een zogenoemde effectgrootte (d) berekend (Cohen, 1977), een gestandaardiseerde maat voor de grootte van het verschil tussen de gemiddelde scores van twee steekproeven (vaak een groep behandelde en een groep onbehandelde patiënten) in verhouding tot de spreiding van de scores binnen de twee steekproeven. Cohen (1992) stelt dat er bij een effectgrootte d = .20 sprake is van een gering effect, bij d = .50 van een middelmatig effect, en bij d = .80 van een groot effect.

De casus is geanonimiseerd en belangrijke demografische gegevens zijn gewijzigd.

Dit is helaas het lot van veel zogenoemde dubbele-diagnosepatiënten in de Nederlandse gezondheidszorg. Door de kunstmatige ‘verkaveling’ tussen ggz en verslavingszorg gebeurt het regelmatig dat patiënten die aan twee typen psychopathologie lijden (in het geval van de heer X. verslaving en persoonlijkheidsproblematiek) bij geen van beide typen zorginstellingen welkom zijn, met soms ernstige gevolgen voor de veiligheid van de samenleving.

Andrews, D.A. (1989). Recidivism is predictable and can be influenced: Using risk assessments to reduce recidivism. Forum on Corrections Research, 1, 11-18.

Andrews, D.A. (1995). The psychology of criminal conduct and effective treatment. In: J. McGuire (ed.), What works: Reducing reoffending – Guidelines from research and practice (p. 35-62). Chichester, UK: Wiley.

Andrews, D.A. (1996). Criminal recidivism is predictable and can be influenced: An update. Forum on Corrections Research, 8, 42-44.

Andrews, D.A. & Bonta, J. (2003). The psychology of criminal conduct (3rd ed.). Cincinnati, OH: Anderson.

Andrews, D.A., Bonta, J. & Hoge, R.D. (1990). Classification for effective rehabilitation: Rediscovering psychology. Criminal Justice and Behavior, 17, 19-52.

Andrews, D.A., Zinger, I., Hoge, R.D., Bonta, J., Gendreau, P. & Cullen, F.T. (1990). Does correctional treatment work? A clinically relevant and psychologically informed meta-analysis. Criminology, 28, 369-404.

Antonowicz, D.H. & Ross, R.R. (1994). Essential components of successful rehabilitation programs for offenders. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 38, 97-104.

Barbaree, H. (2005). Psychopathy, treatment behavior, and recidivism: an extended follow-up of Seto and Barbaree. Journal of Interpersonal Violence, 20, 1115-1131.

Blair, R.J.R. (2003). Neurobiological basis of psychopathy. British Journal of Psychiatry, 182, 5-7.

Beck, R. & Fernandez, E. (1998). Cognitive behavioral therapy in the treatment of anger: A meta-analysis. Cognitive Therapy and Research, 22, 63-75.

Berman, M.E., Fallon, A.E. & Coccaro, E.F. (1998). The relationship between personality psychopathology and aggressive behaviour in research volunteers. Journal of Abnormal Psychology, 107, 651-658.

Bernstein, D. (2006). Forensic application of SFT. Paper presented at the 6th annual conference of the International Association of Forensic Mental Health Services. Amsterdam: The Netherlands: June 14-16.

Bosch, L.M.C. van den (2003). Pretherapie aan tbs-gestelden met een persoonlijkheidsstoornis via het Linehan model: Dialectische gedragstherapie binnen een forensisch psychiatrisch kader. In: T.I. Oei & M.S. Groenhuijsen (red.), Actuele ontwikkelingen in de forensische psychiatrie (p. 441-458). Deventer: Gouda Quint.

Bosch, L.M.C. van den, Haan, M.P.M. den & Lammers, S.M.M. (2005). Vrouwen in de forensische psychiatrie. In: C. de Ruiter & M. Hildebrand (red.), Behandelingsstrategieën bij forensisch-psychiatrische patiënten. Tweede geheel herziene druk. (p. 108-125). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

Brand, E.J.P. (2001). Het persoonlijkheidsonderzoek in het strafrecht: Een aanzet tot de gedragswetenschappelijke verantwoording van de psychologische rapportage Pro Justitia, meer in het bijzonder van de toerekeningsvatbaarheidsbepaling. Deventer: Gouda Quint.

Bulten, B.H. (1998). Gevangen tussen straf en zorg: Psychische stoornissen bij jeugdige, kortgestrafte gedetineerden. Deventer: Kluwer.

Cima, M.J. (2003). Faking good, bad, and ugly: Malingering in forensic psychiatric patients. Academisch proefschrift. Universiteit Maastricht.

Coccaro, E.F. & Kavoussi, R.J. (1997). Fluoxetine and impulsive aggressive behavior in personality disordered subjects. Archives of General Psychiatry, 54, 1081-1088.

Coid, J.W. (2000). Axis II disorders and motivation for serious criminal behaviour. In: A.E. Skodol (ed.), Psychopathology and violent crime (p. 53-97). Washington DC: American Psychiatric Press.

Comité Instrumentarium Forensische Psychiatrie (2000). Risicotaxatie in de forensische psychiatrie: Een Nederlands instrument in ontwikkeling. Den Haag: Ministerie van Justitie, Dienst Justitiële Inrichtingen.

Cooke, D.J. & Michie, C. (2001). Refining the construct of psychopathy: Towards a hierarchical model. Psychological Assessment, 13, 171-188.

Cooke, D.J., Michie, C., Hart, S.D. & Clark, D.A. (2004). Reconstructing psychopathy: clarifying the significance of antisocial and socially deviant behavior in the diagnosis of psychopathic personality disorder. Journal of Personality Disorders, 18, 337-357.

Cooke, D.J. & Philip, L. (2000). To treat or not to treat. An empirical perspective. In: C.R. Hollin (ed.), Handbook of offender assessment and treatment (p. 17-34). Chichester, UK: Wiley.

Cornell, D.G., Warren, J., Hawk, G., Stafford, E., Oram, G. & Pine, D. (1996). Psychopathy in instrumental and reactive violent offenders. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 64, 783-790.

DelVecchio, T. & O’Leary, K.D. (2004). Effectiveness of anger treatments for specific anger problems: A meta-analytic review. Clinical Psychology Review, 24, 15-34.

Derks, F., Hildebrand, M. & Mulder, J. (1998). Forensische dagbehandeling: Resultaten in termen van psychosociaal welbevinden en recidive. Tijdschrift voor Criminologie, 40, 275-287.

Derksen, J.J.L., Mey, H.R.A. de, Sloore, H. & Hellenbosch, G. (1993). MMPI-2. Handleiding bij afname, scoring en interpretatie. Nijmegen: PEN Test Publishers.

DiGiuseppe, R. & Tafrate, R.C. (2003). Anger treatment for adults: A meta-analytic review. Clinical Psychology: Science and Practice, 10, 70-84.

Douglas, K.S. & Kropp, P.R. (2002). A prevention-based paradigm for violence risk assessment. Criminal Justice and Behavior, 29, 617-658.

Douglas, K.S., Ogloff, J.R.P. & Hart, S.D. (2003). Evaluation of a model of violence risk assessment among forensic psychiatric patients. Psychiatric Services, 54, 1372-1379.

Emmerik, J.L., van & Brouwers, M. (2001). De terbeschikkingstelling in maat en getal: Een beschrijving van de tbs-populatie in de periode 1995-2000. Ministerie van Justitie: Dienst Justitiële Inrichtingen.

Exner, J.E. (1993). The Rorschach: A comprehensive system (vol. 1, 3rd ed.). New York: Wiley.

Faust, D. & Ziskin, J. (1988). The expert witness in psychology and psychiatry. Science, 241, 31-35.

Friedman, A.F., Lewak, R., Nichols, D.S. & Webb, J.T. (2001). Psychological assessment with the MMPI-2. Mahwah, NJ: Erlbaum.

Fuller, J. & Cowan, J. (1999). Risk assessment in a multi-disciplinary forensic setting: Clinical judgment revisited. The Journal of Forensic Psychiatry, 10, 276-289.

Gendreau, P. & Ross, R.R. (1979). Effective correctional treatment: Bibliotherapy for cynics. Crime and Delinquency, 25, 463-489.

Golding, S.L. & Roesch, R. (1987). The assessment of criminal responsibility: Approach to a current controversy. In: I.B. Weiner & A.K. Hess (eds.), Handbook of forensic psychology (p. 395-432). New York: Wiley.

Goldstein, A.P., Glick, B. & Gibbs, J.C. (1998). Aggression Replacement Training: A comprehensive intervention for aggressive youth. Champaign, IL: Research Press.

Greeven, P.G.J. & Ruiter, C. de (2000). De therapeutische relatie in de forensische psychiatrie: een empirisch onderzoek. Gedragtherapie, 33, 283-301.

Grisso, T. (2003). Evaluating competencies: Forensic assessments and instruments. Second edition. New York: Kluwer Academic/Plenum Press.

Hanson, R.K. & Thornton, D. (2000). Improving risk assessment for sex offenders: A comparison of three actuarial scales. Law and Human Behavior, 24, 119-136.

Hare, R.D. (1991). Hare Psychopathy Checklist – Revised (PCL-R). Toronto, Canada: Multi-Health Systems.

Hare, R.D. (2003). Hare Psychopathy Checklist – Revised (PCL-R): second edition. Toronto, Canada: Multi-Health Systems.

Harris, G.T. & Rice, M.E. (1997). Mentally disordered offenders: What research says about effective service. In: C.M. Webster & M.A. Jackson (eds.), Impulsivity: Theory, assessment, and treatment (p. 361-393). New York: The Guilford Press.

Harris, G.T., Rice, M.E. & Cormier, C.A. (2002). Prospective replication of the Violence Risk Appraisal Guide in predicting violent recidivism among forensic patients. Law and Human Behavior, 26, 377-394.

Hildebrand, M. (2004). Psychopathy in the treatment of forensic psychiatric patients: Assessment, prevalence, predictive validity, and clinical implications. Academisch proefschrift. Universiteit van Amsterdam. Amsterdam: Dutch University Press.

Hildebrand, M. & Ruiter, C. de (1999). Classificatie en diagnostiek bij forensische psychiatrische patiënten. In: C. de Ruiter & M. Hildebrand (red.), Behandelingsstrategieën bij forensisch psychiatrische patiënten, p. 1-8. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

Hildebrand, M. & Ruiter, C. de (2004). PCL-R psychopathy and its relation to DSM-IV Axis I and Axis II disorders in a sample of male forensic psychiatric patients in the Netherlands. International Journal of Law and Psychiatry, 27, 233-248.

Hildebrand, M. & Ruiter, C. de (2005). Over criminele behoeften en het belang van gestructureerde risicotaxatie. In: C. de Ruiter & M. Hildebrand (red.), Behandelingsstrategieën bij forensisch psychiatrische patiënten (p. 3-22). Tweede, geheel herziene druk. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

Hildebrand, M., Ruiter, C. de & Beek, D.J. van (2001). SVR-20: Richtlijnen voor het beoordelen van het risico van seksueel gewelddadig gedrag. Utrecht: Forum Educatief.

Hildebrand, M., Ruiter, C. de & Vogel, V. (2003). Recidive van verkrachters en aanranders na tbs: de relatie met psychopathie en seksuele deviatie. De Psycholoog, 38, 114-124.

Hirose, S. (2001). Effective treatment of aggression and impulsivity in antisocial personality disorder with risperidone. Psychiatry and Clinical Neuroscience, 55, 161-162.

Hollander, E., Allen, A., Lopez, R.P., Bienstock, C.A., Grossman, R. e.a. (2001). A preliminary double-blind, placebo-controled trial of divalproex sodium in borderline personality disorder. Journal of Clinical Psychiatry, 62, 199-203.

Hollin, C.R. (1995). The meaning and implications of ‘programme integrity’. In: J. McGuire (ed.), What works: Reducing reoffending – Guidelines from research and practice (p. 195-208). Chichester, UK: Wiley.

Hornsveld, R. (2004). Held zonder geweld. Amsterdam: Boom.

Hornsveld, R., Dam-Baggen, R. van, Leenaars, E. & Jonkers, P. (2004). Agressiehanteringstherapie voor forensisch-psychiatrische patiënten met gewelddelicten: Ontwikkeling en praktijk. Tijdschrift voor Psychotherapie, 30, 22-37.

Hyler, S.E. (1994). Personality Diagnostic Questionnaire – 4. New York: New York State Psychiatric Institute.

Hullu, J. de (2000). Over het niet toerekenen van een strafbaar feit vanwege een psychische stoornis. In: T.I. Oei & M.S. Groenhuijsen (red.), Forensische psychiatrie anno 2000: Actuele ontwikkelingen in breed perspectief (p. 21-36). Deventer: Gouda Quint.

Kavoussi, R.J. & Coccaro, E.F. (1998). Divalproex sodium for impulsive aggressive behavior in patients with personality disorder. Journal of Clinical Psychiatry, 59, 676-680.

Kellogg, S.H. & Young, J.E. (2006). Schema therapy for borderline personality disorder. Journal of Clinical Psychology, 62, 445-458.

Koenigsberg, H.W., Woo-Ming, A.M. & Siever, L.J. (2002). Pharmacological treatments for personality disorders. In: P.E. Nathan & J.M. Gorman (eds.), A guide to treatments that work, second edition (p. 625-641). New York: Oxford University Press.

Koenraadt, F. (1994). Klinische observatie en psychologische rapportage pro justitia. In: F. Koenraadt & S.J. Steenstra (red.), Forensische psychologie: Rapportage en behandeling in het straf(proces)recht, p. 71-95. Arnhem: Gouda Quint.

Kuperus, H., Tervoort, M.G.A. & Stalman P. (2003). De forensisch psychiatrische kliniek. In: H. Groen & M. Drost (red.), Handboek forensische geestelijke gezondheidszorg (p. 279-291). Utrecht: de Tijdstroom.

Lipsey, M.W. (1992). Juvenile delinquency treatment: A meta-analytic inquiry into the variability of effects. In: T.D. Cooke, H. Cooper, D.S. Cordray, H. Hartman, L.V. Hedges, R.L. Light, e.a. (eds.), Meta-analysis for explanation (p. 83-227). New York: Russell Sage.

Lipsey, M.W. (1995). What do we learn from 400 research studies on the effectiveness of treatment with juvenile delinquents? In: J. McGuire (ed.), What works: Reducing reoffending – Guidelines from research and practice (p. 63-78). Chichester, UK: Wiley.

Lösel, F. (1995). The efficacy of correctional treatment: A review and synthesis of meta-evaluations. In: J. McGuire (ed.), What Works: Reducing reoffending – Guidelines from research and practice (p. 79-111). Chichester, UK: Wiley.

Lösel, F. (2001). Evaluating the effectiveness of correctional programs: Bridging the gap between research and practice. In: G.A. Bernfeld, D.P. Farrington & W. Leschied (eds.), Offender rehabilitation in practice: Implementing and evaluating effective programs (p. 67-92). Chichester, UK: Wiley.

Marle, H.J.C. van (1999). Het strafrechtelijk gedragskundig onderzoek. In: B.C.M. Raes & F.A.M. Bakker (red.), De psychiatrie en het Nederlandse recht (p. 75-94). Deventer: Gouda Quint.

Martinson, R. (1974). What works? Questions and answers about prison reform. Public Interest, 35, 22-54.

Martinson, R. (1979). New findings, new views: A note of caution regarding sentencing reform. Hofstra Law Review, 7, 243-258.

McCann, R.A., Ball, E.M. & Ivanoff, A. (2000). DBT with an inpatient forensic population: The CMHIP forensic model. Cognitive and Behavioural Practice, 7, 447-456.

Melton, G.B., Petrila, J., Poythress, N.G. & Slobogin, C. (1997). Psychological evaluations for the courts: A handbook for mental health professionals and lawyers, second edition. New York: The Guilford Press.

Monahan, J. (1981). The clinical prediction of violent behavior. Rockville, MD: National Institute of Mental Health.

Mulder, T. (2003). DGT in de Mesdag. Groningen: Intern rapport (onderzoeksscriptie).

Neumann, C. S., Kosson, D.S., Forth, A.E. & Hare, R.D. (under review). Factor structure of the Hare Psychopathy Checklist: Youth Version in incarcerated adolescents.

Newman, J.P. (1998). Psychopathic behaviour: An information processing perspective. In: D.J. Cooke, A.E. Forth & R.D. Hare (eds.), Psychopathy: Theory, research and implications for society, p. 81-104. Dordrecht: Kluwer Academic.

Nicholls, D.S. (2001). Essentials of MMPI-2 assessment. New York: Wiley.

Oorsouw, K.I.M. (2006). I honestly can’t remember. Dissociative amnesia as a metamemory phenomenon. Academisch proefschrift. Universiteit Maastricht.

Palmer, T. (1975). Martinson revisited. Journal of Research in Crime and Delinquency, 12, 133-152.

Pankratz, L. (1983). A new technique for the assessment and modification of feigned memory deficit. Perceptual and Motor Skills, 57, 367-372.

Parlementaire onderzoekscommissie TBS (2006). Tbs, vandaag over gisteren en morgen. Den Haag: Sdu.

Pfohl, B., Blum, N. & Zimmerman, M. (1997). Structured Interview for DSM-IV Personality. Washington DC: American Psychiatric Press.

Philipse, M. (2005). Predicting criminal recidivism: Empirical studies and clinical practice in forensic psychiatry. Academisch proefschrift. Radboud Universiteit Nijmegen.

Philipse, M., Ruiter, C. de, Hildebrand, M. & Bouman, Y. (2000). HCR-20. Beoordelen van het risico van gewelddadig gedrag. Versie 2. Nijmegen/Utrecht: Prof. mr. W.P.J. Pompestichting/Dr. Henri van der Hoeven Stichting.

Rice, M.E., Harris, G.T. & Cormier, C.A. (1992). An evaluation of a maximum security therapeutic community for psychopaths and other mentally disordered offenders. Law and Human Behavior, 16, 399-412.

Rogers, R. (1992). Structured Interview of Reported Symptoms. Odessa, FL: Psychological Assessment Resources.

Rogers, R. (ed.) (1997). Clinical assessment of deception and malingering. New York: The Guilford Press.

Rogers, R. (2000). The uncritical acceptance of risk assessment in forensic practice. Law and Human Behavior, 24, 595-60.

Rogers, R., Dometsch, R. & Cavanaugh, J. (1981). An empirical approach to insanity evaluations. Journal of Clinical Psychology, 37, 683-687.

Rogers, R. e.a. (1983). The RCRAS and legal insanity: A cross-validation study. Journal of Clinical Psychology, 39, 554-559.

Rogers, R. & Kelly, K.S. (1997). Denial and misreporting of substance abuse. In: R. Rogers (ed.), Clinical assessment of deception and malingering (p. 108-129). New York: The Guilford Press.

Rogers, R. & Shuman, D. (2000). Conducting insanity evaluations, second edition. New York: The Guilford Press.

Ruiter, C. de (2000). Forensische psychodiagnostiek en risicotaxatie: Ontwerp van een forensisch psychologisch testinstrumentarium. In: T.I. Oei & M.S. Groenhuijsen (red.), Forensische psychiatrie anno 2000. Actuele ontwikkelingen in een breed perspectief, p. 301-317. Deventer: Gouda Quint.

Ruiter, C. de (2004). Forensisch gedragsonderzoek in strafzaken. Justitiële Verkenningen, 30, 50-61.

Ruiter, C. de (2006). De Rorschach Inktvlekken Methode. In: C. de Ruiter & M. Hildebrand (red.), Handboek psychodiagnostiek: Van testmethode naar toepassing (p. 89-117). Amsterdam: Harcourt.

Ruiter, C. de & Greeven, P.G.J. (2000). Personality disorders in a Dutch forensic psychiatric sample: Convergence of interview and self-report measures. Journal of Personality Disorders, 14, 162-170.

Ruiter, C. de & Hildebrand, M. (2002). Over toerekeningsvatbaarheid. In: P.J. van Koppen, D. Hessing, H. Merckelbach & H. Crombag (red.), Het recht van binnen: Psychologie van het recht, (p. 687-697). Deventer: Kluwer.

Ruiter, C. de & Hildebrand, M. (red.) (2006). Handboek psychodiagnostiek: Van testmethode naar toepassing. Amsterdam: Harcourt.

Ruiter, C. de & Scholing, A. (2003). Diagnostiek en behandeling in een forensische setting: Een kwestie van aan- en afleren. Directieve therapie, 23, 3-8.

Ruiter, C. de & Veen, V.C. (2004). Terugdringen van recidive bij drie typen geweldsdelinquenten: werkzame interventies bij relationeel geweld, seksueel geweld en algemeen geweld. Utrecht: Trimbos-instituut.

Salekin, R.T. (2002). Psychopathy and therapeutic pessimism. Clinical lore or clinical reality? Clinical Psychology Review, 22, 79-112.

Schoemaker, C. & Ruiter, C. de (red.). (2005). Trimbos zakboek psychische stoornissen. Utrecht: de Tijdstroom.

Schoemaker, C. & Zessen, G. van (1997). Psychische stoornissen bij gedetineerden: Een verkennend onderzoek in Penitentiair Complex Scheveningen. Utrecht: Trimbos-instituut.

Schulte, H.M., Hall, M.J. & Crosby, R. (1994). Violence in patients with narcissistic personality pathology: observations of a clinical series. American Journal of Psychotherapy, 48, 610-623.

Soloff, P.H. (1998). Algorithms for pharmacological treatment of personality dimensions: symptom specific treatments for cognitive-perceptual, affective, and impulsive-behavioral dysregulation. Bulletin of the Menninger Clinic, 62, 195-214.

Trupin, E.W., Stewart, D.G., Beach, B. & Boesky, L. (2002). Effectiveness of dialectical behaviour therapy program for incarcerated female juvenile offenders. Child and Adolescent Mental Health, 7, 121-127.

Vertommen, H., Verheul, R., de Ruiter, C. & Hildebrand, M. (2002). Handleiding bij de herziene versie van Hare’s Psychopathy Checklist. Lisse: Swets Test Publishers.

Vitacco, M.J., Neumann, C.S. & Jackson, R.L. (2005). Testing a four-factor model of psychopathy and its association with ethnicity, gender, intelligence, and violence. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 73, 466-476.

Vogel, V. de (2005). Structured risk assessment of (sexual) violence in forensic clinical practice: The HCR-20 and SVR-20 in Dutch forensic psychiatric patients. Amsterdam: Dutch University Press.

Vogel., V. de & Ruiter, C. de (2004). Differences between clinicians and researchers in assessing risk of violence in forensic psychiatric patients. The Journal of Forensic Psychiatry & Psychology, 15, 145-164.

Vogel, V. de, Ruiter, C. de, Beek, D. van & Mead, G. (2003). De waarde van gestructureerde risicotaxatie. Een retrospectief empirisch onderzoek bij behandelde seksuele delinquenten. Maandblad Geestelijke volksgezondheid, 58, 9-29.

Vogel, V. de, Ruiter, C. de, Hildebrand, M., Bos, B. & Ven P. van de (2004). Different ways of discharge and (risk of) recidivism measured by the HCR-20 and PCL-R in a sample of treated forensic psychiatric patients. International Journal of Forensic Mental Health, 3, 149-165.

Walker, C., Thomas, J. & Allen, T.S. (2003). Treating impulsivity, irritability, and aggression of Antisocial Personality Disorder with quetiapine. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 47, 556-567.

Webster, C.D., Douglas, K.S., Eaves, D. & Hart, S.D. (1997). HCR-20. Assessing the risk of violence. Version 2. Burnaby, Canada: Simon Fraser University and Forensic Psychiatric Services Commission of British Columbia.

Wilens, T., Spencer, T. & Biederman, J. (2002). A review of the pharmacotherapy of adults with attention-deficit/hyperactivity disorder. Journal of Attention Disorders, 5, 189-202.

Zimmerman, M. & Coryell, W. (1989). DM-III personality disorder diagnoses in a nonpatient sample: Demographic correlates and comorbidity. Archives of General Psychiatry, 46, 682-689.

Titel: 30 Persoonlijkheidsstoornissen in de forensische setting
Auteur: Corine de Ruiter
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Boek: Handboek persoonlijkheidspathologie
Print ISBN: 978-90-313-6112-0

Elektronisch ISBN: 978-90-313-6821-1

Copyright: 2009
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-313-6821-1_30

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen