Gepubliceerd in:
2011 | OriginalPaper | Hoofdstuk
3 Geschiedenis van de afasiologie
Samenvatting
In dit hoofdstuk wordt geschetst hoe het denken over taalstoornissen in de loop der tijd is veranderd. Het oudste geschrift over taalverlies dat bekend is, is de ‘Chirurgische papyrus van Edwin Smith’, die omstreeks 1700 voor Christus geschreven is. De ontwikkeling eindigt voorlopig – enigszins arbitrair – in de jaren zeventig van de vorige eeuw, toen voor het eerst vastgesteld werd dat patiënten met een Broca-afasie grammaticale begripsstoornissen hebben en dat Broca-afasie dus gezien moet worden als een centrale syntactische stoornis.