Top

Gepubliceerd in:

2006 | OriginalPaper | Hoofdstuk

29 Rapid Response Teams

Auteur : E.F. Salm

Gepubliceerd in: Praktijkboek patiëntveiligheid

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

Naar analogie van de reanimatieteams en de traumateams zijn begin jaren negentig in Australië Rapid Response Teams – ook wel Spoed Interventie Teams (sit) genoemd – opgericht om de vitaal bedreigde patiënt na herkenning zo snel mogelijk te behandelen. Dergelijke teams bestaan uit artsen geschoold in opvang van acuut bedreigde patiënten (intensivisten, speciaal opgeleide arts-assistenten) en ervaren intensivecareverpleegkundigen, die artsen en verpleegkundigen op de verpleegafdeling helpen bij het stabiliseren van patiënten die vitaal bedreigd zijn.

vorige hoofdstuk 28 Klinische padenklinische paden/standaardiseren van processen

volgende hoofdstuk 30 Time-outprocedure

Schein RM, Hazday N, Pena M, Ruben BH, Sprung CL. Clinical antecedents to in-hospital cardiopulmonal arrest. Chest 1990;98(6):1388–92.CrossRefPubMed

Franklin C, Mathew J. Developing strategies to prevent inhospital cardiac arrest: analyzing responses of physicians and nurses in the hours before the event. Crit Care Med 1994;22(2):244–7.CrossRefPubMed

McQuillan P, Pilkington S, Allan A, Taylor B, Short A, Morgan G, et al. Confidential inquiry into quality of care before admission to intensive care. bmj. 1998;316:1853–8.

Goldhill DR, Summer A. Outcome of intensive care patients in a group of British intensive care units. Crit Care med 1998;26:1337–45.

Daffurn K, Lee A, Hillman KM, Bishop GF, Bauman A. Do nurses know when to summon emergency assistance? Intensive Crit Care Nurs 1994;10(2):115–20.CrossRefPubMed

Harrison GA, Hillman KM, Fulde GWO, Jacques TC. The need for undergraduate education in critical care. (Results of a questionnaire to year 6 medical undergraduates, University of New South Wales and recommendations on a curriculum in critical care). Anaesth Intensive Care 1999;27(1):53–8.PubMed

Brennan TA, Leape LL, Laird NM, Hebert L, Localio AR, Lawthers AG, et al. Harvard Medical Practice Study I. Incidence of adverse events and negligence in hopitalised patients: Results of the Harvard Medical Practice Study I. N Eng J Med 1991;324:370–6.CrossRef

Buist M, Bernard S, Nguyen TV, Moore G, Anderson J. Association between clinically abnormal observations and subsequent in-hospital mortality: a prospective study. Resuscitation 2004;62(2):137–41.CrossRefPubMed

Cioffi J. Recognition of patients who require emergency assistance: a descriptive study. Heart Lung 2000;29(4):262–8.CrossRefPubMed

10.

Buist MD, Moore GE, Bernard SA, Waxman BP, Anderson JN, Nguyen TV. Effects of a medical emergency team on reduction of incidence of and mortality from unexpected cardiac arrests in hospital: preliminary study. bmj 2002;324:387–90.

11.

Bellomo R, Goldsmith D, Uchino S, Buckmaster J, Hart G, Opdam H, et al. Prospective controlled trial of effect of medical emergency team on postoperative morbidity and mortality rates. Crit Care Med 2004;32:916–21.CrossRefPubMed

Titel: 29 Rapid Response Teams
Auteur: E.F. Salm
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Boek: Praktijkboek patiëntveiligheid
Print ISBN: 978-90-313-4722-3

Elektronisch ISBN: 978-90-368-1100-2

Copyright: 2006
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-1100-2_29

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen