Skip to main content
Top

2004 | OriginalPaper | Hoofdstuk

27 Hersenstamsyndromen

Auteurs : E. Ch. Wolters, H. J. Groenewegen

Gepubliceerd in: Neurologie

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

De hersenstam vormt een rostrale voortzetting van het ruggenmerg en wordt gekenmerkt door een grote dichtheid aan vitale structuren. Binnen de beperkte ruimte van de hersenstam bevinden zich de kernen en de uittredende en intredende zenuwvezels van de hersenzenuwen, de lange ascenderende sensibele banen die vanuit het ruggenmerg naar de thalamus (en vervolgens de cortex cerebri) verlopen en ten slotte de motorische banen die vanuit de motorische gebieden in de hemisfeer naar de hersenstam en het ruggenmerg afdalen. Over de volle lengte van de hersenstam strekt zich de formatio reticularis uit, met daarin de vitale autonome centra voor de ademhaling, het cardiovasculaire systeem (hartfrequentie, bloeddruk), de blaasfunctie en de functies van het maag-darmkanaal. Bovendien wordt vanuit de reticulaire formatie de mate van ‘arousal’ en het bewustzijn gereguleerd. Ten slotte vormt de aqueductus cerebri een nauwe liquorpassage tussen de derde en de vierde ventrikel, die gemakkelijk afgesloten kan raken. Het zal dan ook duidelijk zijn dat kleine laesies in de hersenstam grote gevolgen kunnen hebben.
Literatuur
go back to reference Bradley WG, Daroff RB, Fenichel GM, Marsden CD. Neurology in clinical practice. 3rd ed. Boston: Butterworth & Heinemann; 2000. Hoofdstuk 23. Bradley WG, Daroff RB, Fenichel GM, Marsden CD. Neurology in clinical practice. 3rd ed. Boston: Butterworth & Heinemann; 2000. Hoofdstuk 23.
Metagegevens
Titel
27 Hersenstamsyndromen
Auteurs
E. Ch. Wolters
H. J. Groenewegen
Copyright
2004
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-313-6364-3_27