24

Zeer onwaarschijnlijk zijn: fysiologische icterus van de pasgeborene, omdat deze niet reeds in de eerste 24 uur is op te merken; afsluitingsicterus (onder andere door galgangatresie), omdat de icterus ook daarbij niet in de eerste dagen wordt gezien; resus-(D)-antagonisme, omdat de moeder resuspositief is. Zeer wel mogelijk zijn: AO- of BO-antagonisme (niet erg zeldzaam); andere hemolytische aandoening; infectie als oorzaak; een lange reeks van zeldzame oorzaken. De volgende vragen zijn zeker gewenst: hoe lang duurde de zwangerschap? zijn er bijzonderheden over te melden? hoe verliep de bevalling en hoe lang waren bij de geboorte de vliezen gebroken? krijgt het kind borstvoeding? is het kind suf? Drinkt het goed? Meconium geloosd? was het eerste kind ook geel na de geboorte? De volgende laboratoriumbepalingen zijn in ieder geval nodig: bilirubinegehalte van het serum; bloedgroep van het kind en de directe coombs-reactie; Hb-gehalte, aantal reticulocyten en aantal leukocyten (met een differentiatie daarvan) in het perifere bloed; eventueel bepaling van reducerende suikers of galactosebepaling, leukocyten en bacteriën in de urine. Over het te volgen beleid zijn de volgende opmerkingen te maken: het minimaal noodzakelijke laboratoriumprogramma is in de huisartspraktijk niet uitvoerbaar. Hierom alleen al is verwijzing nodig. Ook voor eventuele behandeling zal thuis geen gelegenheid bestaan; als u geen gelegenheid heeft nu zelf te gaan kijken, vraagt u de verloskundige om met de kinderarts te overleggen; de icterus op zichzelf is geen reden om de borstvoeding (tijdelijk) te stoppen; intensivering is juist gewenst; consequenties voor eventuele borstvoeding dienen bij besluit tot opname besproken te worden. Men kan dan kiezen uit twee mogelijkheden: moeder eveneens opnemen in het ziekenhuis (en daar de borstvoeding voortzetten) of de borstvoeding thuis afkolven, koelen en naar het ziekenhuis brengen.