Top

Tijdschrift voor Urologie

Gepubliceerd in:

01-07-2015

2015

Auteurs: J. Drossaerts, K. Rademakers, G. Van Koeveringe, Ph. Van Kerrebroeck

Gepubliceerd in: Tijdschrift voor Urologie | Uitgave 4/2015

Samenvatting

Introductie:

Het doel van deze studie was te onderzoeken welke patiënten de grootste kans hebben om succesvol te worden behandeld met sacrale neuromodulatie (SNM). Het gebruik van een conventioneel urodynamisch onderzoek (UDO), aangevuld door een mobiel urodynamisch onderzoek (MUDO), zou hierin behulpzaam kunnen zijn. Kwantitatieve en kwalitatieve resultaten van urodynamische onderzoeken worden momenteel reeds gebruikt om besluiten te nemen inzake chirurgische ingrepen en om de behandeling van klachten van de lagere urinewegen (LUTS) te evalueren. Het streven van deze studie was om patiënten een correcte prognose te kunnen bieden met betrekking tot een behandeling middels SNM.

Methoden:

Van december 2002 t/m april 2013 zijn in totaal 247 patiënten met LUTS prospectief opgenomen in onze MUDO-database. Uit deze groep zijn de patiënten geïncludeerd bij wie voorafgaand een UDO was uitgevoerd en die nadien een SNM-proefbehandeling hadden ondergaan.

Resultaten:

Van de 98 geïncludeerde patiënten onderging 55% een succesvolle SNM-behandeling. Bij patiënten met klachten van een overactieve blaas (OAB) was het succespercentage, gebaseerd op de UDO- of de MUDO-diagnose, respectievelijk 74% en 72%. Patiënten met hypocontractiliteit hadden een succespercentage van respectievelijk 60% en 20%. Het laagste succespercentage werd gevonden bij patiënten met acontractiliteit, namelijk 35% en 17% respectievelijk. Wanneer OAB werd aangetoond in beide urodynamische onderzoeken, was het succespercentage bijna 30% hoger dan wanneer deze diagnose slechts gesteld werd op grond van een van de onderzoeken. In 78% van de gevallen werd de diagnose acontractiliteit op basis van het urodynamisch onderzoek, niet bevestigd in het mobiel urodynamisch onderzoek.

Conclusie:

Deze studie laat zien dat conventionele urodynamica het aantal patiënten dat wordt gediagnosticeerd met een hypo- of acontractiele blaas overschat. Patiënten met verminderde blaascontractiliteit hebben een lagere kans op behandelsucces. Bij patiënten met overactieve blaasklachten lijkt het additioneel uitvoeren van mobiele urodynamica niet bij te dragen tot een betere voorspelling van succes met sacrale neuromodulatie.

Trefwoorden:

sacrale neuromodulatie, overactieve blaassyndroom, niet-obstructieve urineretentie, urodynamica, conventioneel urodynamisch onderzoek, mobiel urodynamisch onderzoek

vorige artikel Kans op testiculair carcinoma in situ in cohort van 204 patiënten met niet-obstructieve azoöspermie

Abrams P, Cardozo L, Fall M, et al. The standardisation of terminology in lower urinary tract function: report from the standardisation sub-committee of the International Continence Society. Urology 2003;61(1):37–49.PubMedCrossRef

Waalwijk-van Doorn ES van, Remmers A, Janknegt RA. Extramural ambulatory urodynamic monitoring during natural filling and normal daily activities: evaluation of 100 patients. J Urol. 1991;146(1):124–31.

Comarr AE. Excretory cystometry: a more physiologic method. J Urol. 1957;77(4):622–33.PubMed

Waalwijk-van Doorn E van, Anders, Khullar V, et al. Standardisation of ambulatory urodynamic monitoring: Report of the Standardisation Sub-Committee of the International Continence Society for Ambulatory Urodynamic Studies. Neurourol Urodyn. 2000;19(2):113–25.PubMed

Brown K, Hilton P. Ambulatory monitoring. Int Urogyn J. 1997;8(6):369–76.CrossRef

Van Koeveringe GA, Rahnama’i MS, Berghmans BC. The additional value of ambulatory urodynamic measurements compared with conventional urodynamic measurements. BJU Int. 2010;105(4):508–13.PubMedCrossRef

Jonas U, Fowler CJ, Chancellor MB, et al. Efficacy of sacral nerve stimulation for urinary retention: results 18 months after implantation. J Urol. 2001;165(1):15–9.PubMedCrossRef

Everaert K, Plancke H, Lefevere F, Oosterlinck W. The urodynamic evaluation of neuromodulation in patients with voiding dysfunction. Br J Urol. 1997;79(5):702–7.PubMedCrossRef

DasGupta R, Fowler CJ. Urodynamic study of women in urinary retention treated with sacral neuromodulation. J Urol. 2004;171(3):1161–4.PubMed

10.

Weil EH, Ruiz-Cerda JL, Eerdmans PH, et al. Sacral root neuromodulation in the treatment of refractory urinary urge incontinence: a prospective randomized clinical trial. Eur Urol. 2000;37(2):161–71.PubMedCrossRef

11.

Hassouna MM, Siegel SW, Nyeholt AA, et al. Sacral neuromodulation in the treatment of urgency-frequency symptoms: a multicenter study on efficacy and safety. J Urol. 2000;163(6):1849–54.PubMedCrossRef

12.

Scheepens WA, Van Koeveringe GA, Bie RA de, et al. Urodynamic results of sacral neuromodulation correlate with subjective improvement in patients with an overactive bladder. Eur Urol. 2003;43(3):282–7.PubMedCrossRef

13.

Rowan D, James ED, Kramer AE, et al. Urodynamic equipment: technical aspects. Produced by the International Continence Society Working Party on Urodynamic Equipment. J Med Engin Technol. 1987;11(2):57–64.

14.

Abarbanel J, Marcus EL (2007) Impaired detrusor contractility in community-dwelling elderly presenting with lower urinary tract symptoms. Urology 2007;69(3):436–40.PubMedCrossRef

15.

Koldewijn EL, Rosier PF, Meuleman EJ, et al. Predictors of success with neuromodulation in lower urinary tract dysfunction: results of trial stimulation in 100 patients. J Urology 2008;152(6 Pt 1):2071–5.

16.

Scheepens WA, Jongen MM, Nieman FH, et al. Predictive factors for sacral neuromodulation in chronic lower urinary tract dysfunction. Urology 2002;60(4):598–602.PubMedCrossRef

17.

Bertapelle P, Bodo G, Carone R. Detrusor acontractility in urinary retention: detrusor contractility test as exclusion criteria for sacral neurostimulation. J Urol. 2008;180(1):215–6.PubMedCrossRef

18.

Rovner E, Kennelly M, Schulte-Baukloh H, et al. Urodynamic results and clinical outcomes with intradetrusor injections of onabotulinumtoxinA in a randomized, placebo-controlled dosefinding study in idiopathic overactive bladder. Neurourol Urodyn. 2011;30(4):556–62.PubMed

19.

Heslington K, Hilton P. Ambulatory monitoring and conventional cystometry in asymptomatic female volunteers. Br J Obstet Gynaecol. 1996;103(5):434–41.PubMed

20.

Schmidt F, Jorgensen TM, Djurhuus JC. Twenty-four-hour ambulatory urodynamics in healthy young men. Scand J Urol Nephrol. 2004 Suppl (215):75–83.

21.

Digesu GA, Hendricken C, Fernando R, Khullar V. Do women with pure stress urinary incontinence need urodynamics? Urology 2009;74(2):278–81.PubMedCrossRef

22.

Swithinbank LV, James M, Shepherd A, Abrams P. Role of ambulatory urodynamic monitoring in clinical urological practice. Neurourol Urodyn. 1999;18(3):215–22.PubMed

23.

Sand PK, Hill RC, Ostergard DR Incontinence history as a predictor of detrusor stability. Obstet Gynecol. 1988;71(2):257–60.PubMed

24.

Dokmeci F, Seval M, Gok H. Comparison of ambulatory versus conventional urodynamics in females with urinary incontinence. Neurourol Urodyn. 2010;29(4):518–21.PubMed

Titel: 2015
Auteurs: J. Drossaerts
K. Rademakers
G. Van Koeveringe
Ph. Van Kerrebroeck
Publicatiedatum: 01-07-2015
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Tijdschrift voor Urologie / Uitgave 4/2015
Print ISSN: 2211-3037
Elektronisch ISSN: 2211-4718
DOI: https://doi.org/10.1007/s13629-015-0024-8

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Introductie:

Methoden:

Resultaten:

Conclusie:

Trefwoorden:

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 4/2015

Commentaar. Is er een plaats voor de laparoscopische radicale cystectomie bij de behandeling van spierinvasief blaascarcinoom?

Kans op testiculair carcinoma in situ in cohort van 204 patiënten met niet-obstructieve azoöspermie

Editorial

Laparoscopische radicale cystectomie in een niet-academisch ziekenhuis door één laparoscopisch uroloog bij 94 patiënten