2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk
2 Onderzoekend vermogen
Gepubliceerd in:
Onderzoekend vermogen voor verpleegkundigen
Samenvatting
In de literatuur worden drie componenten van het onderzoekend vermogen genoemd: onderzoekende houding, kennis uit onderzoek van anderen toepassen en zelf onderzoek doen. Van alle drie de onderwerpen wordt een korte schets gegeven, als rode draad voor het lezen en bestuderen van de komende hoofdstukken, waar telkens gedetailleerder op die onderwerpen wordt ingegaan. Zo wordt ingegaan op de zin van wetenschappelijk onderzoek, en vooral ook op het misverstand dat uitkomsten van onderzoek als ‘wet’ toegepast zouden moeten worden. De opsomming begint niet voor niets met de onderzoekende houding: zonder nieuwgierigheid en een houding van vragen naar het waarom van dingen kun je geen onderzoekend vermogen ontwikkelen. Onderzoekend vermogen leidt tot evidence-based practice: dat is de situatie waarin je onderzoek dat anderen gedaan hebben (en dat je in de literatuur terugvindt) kunt identificeren en toepassen. Je zou ook in situaties terecht kunnen komen waarin je zelf kleinschalig praktijkgericht onderzoek doet of daarbij assisteert. Voor het ontwikkelen en in stand houden van je onderzoekend vermogen om je kennis op peil te houden is een leven lang leren noodzakelijk.