Gepubliceerd in:
2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk
2 Gynaecologie vanuit een biopsychosociaal perspectief
Auteurs : prof.dr. M.J. Heineman, prof.dr. J.L.H. Evers, prof.dr. L.F.A.G. Massuger, prof.dr. E.A.P. Steegers
Gepubliceerd in: Obstetrie en gynaecologie
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Samenvatting
Bij conflicten kan men vluchten, toegeven, vechten of onderhandelen. Onderhandelen heeft doorgaans het beste resultaat. Het onderhandelingsgesprek omvat drie fasen:
1
actief luisteren:
standpunt van de ander verhelderen;
emoties ontdekken;
begrip tonen voor emotie, maar:
niet ingaan op argumenten.
2
zorgen dat er naar u wordt geluisterd:
geduldig/vasthoudend;
redelijk.
Eventueel kan hier een tussenstap worden ingevoerd door datgene wat besproken is samen te vatten in termen van: ‘Enerzijds is het dus zo dat u…, anderzijds is het voor mij van belang dat…’
3
oplossing zoeken:
uitnodigen tot voorstellen;
waarderen van toenaderingen;
bewaken van gespreksklimaat;
afspraken vastleggen.
Transculturele communicatie betreft niet voornamelijk communicatie met migranten of mensen met een andere etniciteit. Transculturele communicatie gaat over communicatie met anderen. Vanuit de kennis over de eigen culturele achtergrond kan de ander in zijn of haar eigen culturele context centraal gesteld worden. Als men niet weet hoe de ander over iets denkt kun je daarnaar vragen. Dikwijls is het effectief eerst een vertrouwensband te creëren door vragen te stellen die door de ander goed beantwoord kunnen worden; waarin de ander als het ware de autoriteit is. Het is niet nodig en vaak zelfs onduidelijk om met een ander zeer omzichtig om te gaan omdat hij anders is. Zo is het ook niet nodig met iemand confronterend om te gaan omdat hij anders is. Kennis van andere culturen is nuttige bagage, maar mag nooit leiden tot generalisaties en vooringenomenheid. Een standpunt vooraf zal altijd op individueel niveau geverifieerd moeten worden.