16 Antimicrobiële profylaxe

Bij beschadiging van de huid, bijvoorbeeld een schaafwond, zal iedereen wel eens jodium gebruikt hebben. Waarom men dat doet: om infectie te voorkomen. Nu is een schaafwond een vaak voorkomende, maar meestal onschuldige vorm van verwonding. Natuurlijk kunnen binnendringende ziektekiemen uit bijvoorbeeld straatvuil de mens ziek maken. Denk maar eens aan tetanus. Maar doorgaans loopt het goed af. In een ziekenhuis ligt dat echter anders. Daar worden soms zeer zware ingrepen uitgevoerd waarbij de patiënt met een groot wondgebied blootgesteld wordt aan diverse infectieverwekkende micro-organismen, die van ‘buiten’ (operatieteam, instrumenten, luchtbehandeling) of van de patiënt zelf afkomstig zijn (bijvoorbeeld darmbacteriën). In het ziekenhuis kunnen het soms micro-organismen zijn van uitgeselecteerde stammen, met een grotere resistentie voor bepaalde antibiotica (met name antibiotica die in dat ziekenhuis regelmatig gebruikt worden) dan de gewone huis-, tuin- en keukenbacteriën. Een bekend voorbeeld is natuurlijk de problematiek van de MRSA (meticillineresistente Staphylococcus aureus). Elk ziekenhuis heeft tegenwoordig een protocol hoe om te gaan met MRSA. Zo wordt bijvoorbeeld als een patiënt uit een buitenlands ziekenhuis wordt overgeplaatst naar een Nederlands ziekenhuis, de patiënt aanvankelijk geïsoleerd verpleegd, om de kans op besmetting van andere patiënten met onder andere MRSA tot een minimum te beperken. Gesteld wordt namelijk dat in het buitenland de resistentieproblematiek vele malen erger is dan in Nederland.