Gepubliceerd in:
2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk
14 Operatietechnieken bij traumatische letsels van de elleboog en pols
Auteur : Hendries Boele
Gepubliceerd in: Traumatologie van extremiteiten en bekken
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Samenvatting
De zuggurtungtechniek bij een olecranonfractuur (zie paragraaf 14.1) heeft als doel het reponeren en fixeren van de fractuur.Operatieprocedure:
-
reponeren van de fractuur;
-
plaatsen van een repositietang;
-
inbrengen van twee K-draden;
-
boren van een tunnel voor de cerclagedraad;
-
positioneren van de cerclagedraad;
-
spannen van de cerclagedraad met draadspanner;
-
afknippen en buigen van de k-draden en cerclagedraad;
-
sluiten van de wond.
Bij een comminutieve olecranonfractuur wordt doorgaans gekozen voor een plaatosteosynthese.
Mogelijke complicaties: functiebeperking; redislocatie; uitsteken of loslaten van K-draden; breken van de cerclagedraad; druknecrose van de huid.De distale radiusplaat bij een distale radiusfractuur (zie paragraaf 14.2) heeft als doel reponeren en stabiliseren van de fractuur. De benadering is dorsaal of volair. Er bestaan diverse modellen radiusplaten. Mogelijke complicatie: vertraagde consolidatie of pseudo-artrose.De fixateur externe (zie 14.3) wordt gebruikt bij instabiele en/of comminutieve distale radiusfracturen. Een fixateur externe voor de distale radius bestaat uit een body c.q. (carbon)staafjes met vier pennetjes. Twee pennen worden geplaatst in de radius en twee in de basis van het os metacarpale II. Vervolgens worden de pennen door een uitwendig frame met elkaar verbonden.
Mogelijke complicaties:
-
secundaire dislocatie of vertraagde consolidatie;
-
carpaletunnelsyndroom;
-
dystrofie van Sudeck;
-
verminderde functie, krachtsverlies;
-
carpale instabiliteit.