Samenvatting
Het laatste stukje van de bevalling is aangebroken, de uitdrijvingsfase of persfase. Nu mag je eindelijk gaan persen en wordt je baby bijna geboren. Soms is het moeilijk te bevatten dat het nu echt bijna gaat gebeuren, ben je het doel van alles een beetje kwijt. Maar zodra er volledige ontsluiting is, veranderen de hormonen in je lijf. Wanneer de baarmoedermond 10 cm is ontsloten, ontstaat er ruimte om de baby de baarmoeder te laten verlaten en het geboortekanaal in te laten gaan. Omdat je geen ontsluitingspijn meer hebt, verdwijnt het hormoon endorfine, dat zorgde voor een soort trancegevoel. Daarvoor in de plaats komt het hormoon adrenaline, dat je actief en alert maakt en nieuwe energie geeft om te persen. De weeën veranderen, van trekkende krampen worden het duwende persweeën. Tijdens de persweeën kun je druk van de baby ervaren op de anus en de endeldarm, of komt er zelfs een beetje ontlasting mee. Je weet dan dat de baby al zo laag ligt dat je mag gaan persen. Ook de baby merkt de hormoonverandering op: door de endorfine zal de kleine zich ondanks de weeënstorm rustig hebben gehouden tijdens de ontsluitingsfase. Door de adrenaline wordt de baby vlak voor de geboorte alert en ‘op scherp gezet’, wat nodig is om direct na de geboorte in staat te zijn zelf te gaan ademhalen en de eigen bloedsomloop van zuurstof te voorzien.