Top

Gepubliceerd in:

2014 | OriginalPaper | Hoofdstuk

10. Onderzoek naar de mondgezondheid van volwassenen met een beperking in België – resultaten en uitdagingen

Auteurs : R. Leroy, D. Declerck

Gepubliceerd in: Het tandheelkundig jaar 2015

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

In België zijn er tot nu toe geen specifieke voorzieningen voor de mondzorg voor personen met een beperking. Als er mondzorg voor deze patiëntengroep wordt aangeboden, gebeurt dat meestal ad hoc. Uit de internationale literatuur, maar evenzeer uit de dagelijkse praktijk, weten we dat de mondgezondheid van volwassenen met een beperking minder goed is dan die van de ‘algemene bevolking’. Hoe groot de behandelachterstand precies is, is voor de meeste landen onbekend, omdat er bij deze doelgroep weinig epidemiologische gegevens verzameld worden. Het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering had het voornemen beleid op te stellen om de organisatie van mondzorg voor personen met een beperking te verbeteren. In dat kader werd in 2009 de opdracht gegeven om de objectieve en subjectieve behandelbehoefte in deze bevolkingsgroep in kaart te brengen. In dit hoofdstuk wordt niet alleen situatieschets gegeven van de toestand in België, we staan eveneens stil bij de problemen en uitdagingen die we ervoeren bij het uitvoeren van dergelijk onderzoek.

vorige hoofdstuk Geen zorgvraag, niet behandelen?

volgende hoofdstuk Interprofessionele samenwerking tussen tandarts en mondhygiënist in de mondzorgpraktijk

De erkenning van een persoon met een handicap gebeurt in België door de Directie-generaal Personen met een Handicap op basis van het feit dat de persoon in kwestie een verlies van verdienvermogen heeft tot een derde of minder van wat een valide persoon op de gewone arbeidsmarkt kan verdienen (in het kader van de inkomensvervangende tegemoetkoming) en/of op basis van het feit dat de persoon in kwestie minstens 7 punten op de schaal van zelfredzaamheid heeft (in het kader van de integratietegemoetkoming). Omdat het hier gaat om sociale bijstand, gelden er inkomensvoorwaarden om in aanmerking te komen voor een effectieve uitkering; met andere woorden, de inkomsten van de persoon met een handicap of van zijn huishouden mogen niet te hoog zijn.

Na een periode van twaalf maanden arbeidsongeschiktheid, kan een arbeidsongeschikte inwoner van België erkend worden als invalide en ‘op invaliditeit geplaatst’ worden. Hij of zij ontvangt dan een invaliditeitsuitkering als vervanging van het loon. Om voor een invaliditeitsuitkering in aanmerking te komen, moet men een bijdrage betaald hebben. Dit gebeurt door een inhouding op het loon. Deze uitkeringen worden gefinancierd door de verplichte ziekteverzekering.

Wie in België langdurig arbeidsongeschikt is door een arbeidsongeval of een ongeval dat zich voordoet op weg van en naar het werk, heeft in de eerste fase (in casu 30 dagen) recht op gewaarborgd loon en in de tweede fase recht op een ‘uitkering’ van de arbeidsongevallenverzekeraar, waarbij de werkgever verplicht is zich aan te sluiten. Om voor deze uitkering in aanmerking te komen, moet men een bijdrage betaald hebben. Dit gebeurt door een inhouding op het loon.

In België zijn alle werknemers in de privésector verzekerd tegen beroepsziekten via de sociale zekerheid. Het Fonds voor Beroepsziekten erkent de beroepsziekten en betaalt de vergoedingen. Voor het overheidspersoneel bestaat er een aparte regeling.

Het leefloon is een minimuminkomen voor wie in België woont en niet over voldoende bestaansmiddelen beschikt, noch er aanspraak op kan maken, noch in staat is deze te verwerven. Op 1 september 2013 was het maandelijks leefloon voor een samenwonende persoon 544,91 euro, voor een alleenstaande 817,36 euro en voor een persoon met een gezin 1089,82 euro.

De inkomensvervangende tegemoetkoming (IVT) wordt toegekend aan iemand met een beperking van wie is vastgesteld dat zijn lichamelijke of psychische toestand zijn verdienvermogen heeft verminderd tot een derde of minder van wat een ‘gezonde persoon’ door het uitoefenen van een beroep op de algemene arbeidsmarkt kan verdienen. Een IVT is een bijstandsuitkering, dus bedoeld voor mensen die niet over voldoende middelen beschikken om in hun levensonderhoud te voorzien. Een bijstandsuitkering is altijd afhankelijk van een inkomensonderzoek. Bij de berekening van de tegemoetkoming wordt er rekening gehouden met de inkomsten van de persoon met een beperking, alsook van degene(n) met wie de persoon met een beperking een huishouden vormt.

Anders PL, Davis EL. Oral health of patients with intellectual disabilities: a systematic review. Spec Care Dentist. 2010;30:110–7.PubMedCrossRef

Augustyns N, Adams M, Vriesacker B, Janssens H, Van Hal G. Handicap, inkomen en toegang tot de gezondheidszorg. 2010.

Cumella S, Ransford N, Lyons J, Burnham H. Needs for oral care among people with intellectual disability not in contact with Community Dental Services. J Intellect Disabil Res. 2000;44:45–52.PubMedCrossRef

Dougall A, Fiske J. Access to special care dentistry. Part 1. Access. Br Dent J. 2008;204:605–16.PubMedCrossRef

Lennox N. Following treatment guidelines for developmentally disabled adults. The invisible 3%. Can Fam Physician. 2006;52:1373–9.PubMedCentralPubMed

Lennox N, Bain C, Rey-Conde T, Purdie D, Bush R, Pandeya N. Effects of a comprehensive health assessment programme for Australian adults with intellectual disability: a cluster randomized trial. Int J Epidemiol. 2007;36:139–46.PubMedCrossRef

Leroy R, Declerck D. Objective and subjective oral health care needs among adults with various disabilities. Clin Oral Investig. 2013;17(8):1869-78.PubMedCrossRef

Schrojenstein Lantman-de Valk HM van, Walsh PN. Managing health problems in people with intellectual disabilities. BMJ. 2008;337:a2507. doi: 10.1136/bmj.a2507.CrossRef

Walsh PN, Hall K, Ryan D. Health indicators for people with intellectual disability: using an indicator set (POMONA II). 2008.

Titel: Onderzoek naar de mondgezondheid van volwassenen met een beperking in België – resultaten en uitdagingen
Auteurs: R. Leroy
D. Declerck
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Boek: Het tandheelkundig jaar 2015
Print ISBN: 978-90-368-0688-6

Elektronisch ISBN: 978-90-368-0689-3

Copyright: 2014
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-0689-3_10

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen