Steeds weer duiken artikelen op, met termen refererend aan het ouderwetse beeld van de tandarts met de extractietang en trapboor die ons zonder verdoving onderwerpt aan pijnlijke tandheelkundige behandelingen. Een beeld dat hardnekkig stand houdt, ondanks 'de 'pijnvriendelijke' benadering van de tandarts anno nu.
'Even tanden op elkaar'
Omdat mijn kinderen in hun melkgebit leeftijd mij altijd vrolijk begeleidden naar mijn tandartsafspraak, dacht ik het taboe rond de martelende tandarts geslecht te hebben, maar nee! De dag voor de halfjaarlijkse controle was oma op bezoek en sprak : “Gaan jullie naar de tandarts? Zijn jullie bang? Hoeft niet hoor, de tandarts doet je geen pijn....”
Slapende honden werden gewekt, de kinderen hadden de tandarts nooit geassocieerd met bang en pijn en kregen opeens enge ideeën over een man voor wie je bang kon zijn....en: kon hij je pijn doen dan....? Weg was de onbevreesdheid, schoorvoetend gingen ze met mij mee de spreekkamer in. Vanaf die keer werd de tandarts met argusogen bekeken.
Opmerkelijk hoe vaak men het nog heeft over die tandarts die geen pijn doet, minstens zo opmerkelijk: “Even tanden op elkaar en dan is het over”.... Zelfs een kind begrijpt dat die opmerking in elk opzicht niet werkt bij de tandarts.
Bovendien: wat mag 'het' dan wel zijn? De mens lijdt het meest aan het lijden dat hij vreest.
Chocoladeletters
Deze maand weer twee mooie voorbeelden in de media van dat niet uit te roeien bad guy imago van de tandarts. Allereerst in nrc.next, daarin schrijft Van Rosmalen in zijn column van 27 maart: 'Als geboren Arnhemmer kwam ik als student een paar jaar in Nijmegen terecht. Aan die periode hield ik in ieder geval tandarts Auw over, die ik de beste wortelkanaalbehandelaar van Nederland durf te noemen..' Hij roemt weliswaar de fantastische tandheelkundige kwaliteiten van zijn tandarts, maar dan toch weer 'tandarts Auw'.....het cliché is inderdaad behoorlijk pijnlijk.
Deze maand staat ook in chocoladeletters in het Plus Magazine: 'Lachend naar de tandarts' boven een aantal tips om zonder angst naar de tandarts te gaan.... Nuttige tips en 'nieuwe technieken en mogelijkheden' worden gegeven, waarom dan toch weer die afgezaagde verwijzing naar de martelkamer: ja, het is erg, het doet pijn, maar we hoeven niet bang te zijn....
Het artikel probeert een taboe te doorbeken, maar vergat de titel er op af te stemmen, zo komt de tandarts nooit van dat boeman imago af.
Verwante literatuur:
'Mondzorg in sociaal perspectief'
Auteur(s): Marijke Simons