Een van de sessies tijdens het Jaarcongres Praktijkondersteuning, 31 oktober in de Utrechtse Jaarbeurs, heet: “Longgeluiden luisteren als verpleegkundige interventie?”. Arja Broere – die deze sessie samen met Arita Immerzeel verzorgt – vertelt.
Arja Broere begon als POH’er bij kaderhuisarts Barend van Duin en kreeg daar het luisteren naar de longen van COPD-patiënten met de paplepel ingegoten. ‘Ik weet niet beter dan dat je de stethoscoop op iemand zet’, zegt ze. ‘En het is ontzettend interessant om te luisteren naar wat je dan kunt horen aan de longen van een patiënt. Maar voor de meeste POH’ers is dit nog een vrij nieuw gegeven. Zij beginnen veelal met diabetespatiënten en de COPD-patiënten komen er pas in tweede instantie bij.
Broere en Immerzeel hebben niet de pretentie de deelnemers aan de sessie op 31 oktober alles te leren over longgeluiden. ‘We willen ze gewoon leren luisteren en de drempelvrees wegnemen om dit te doen’, zegt Broere. ‘Als je herkent wat een normaal longgeluid is, weet je ook wanneer het geluid afwijkt van het normale en wanneer je dus de huisarts erbij moet halen. We zullen tijdens de sessie zeker theoretische toelichting geven, maar we zullen cursisten vooral naar longgeluiden laten luisteren en deze samen met hen interactief analyseren. De sessie is dus vooral bedoeld om POH’ers eens over de schutting van hun dagelijkse werkzaamheden te leren kijken. Maar uiteraard blijft volledig overeind dat de diagnosestelling als er iets afwijkends wordt geconstateerd het terrein van de huisarts blijft.’
Broere zegt nog nooit te hebben meegemaakt dat een patiënt het raar vindt dat een POH’er naar diens longen wil luisteren. ‘In het begin was ik daar wel bang voor’, erkent ze. ‘Ik ging toen heel omslachtig uitleggen dat ik niet de diagnosestelling ging doen, maar dat bleek helemaal niet nodig. Mensen vinden het heel normaal als je het vraagt. En je kunt er de huisarts ook mee ontlasten natuurlijk. Denk bijvoorbeeld aan het werk in de nachtdienst. Als je als POH’er naar de longen luistert en een normaal longgeluid constateert, hoef je er niet de huisarts bij te halen. Omgekeerd zal de huisarts sneller jou erbij halen om even mee te luisteren als hij weet dat je geïnteresseerd bent in longgeluiden en bij een patiënt een afwijkend geluid constateert. Het kan dus echt verdieping aan je werk geven.’
Auteur(s): Frank van Wijck Beeld: Fotolia