Jongeren met kanker komen vaak pas erg laat bij de huisarts met klachten. Dat vertelt prof. dr. Winette van der Graaf, hoogleraar Translationele oncologie in het Radboudumc, in het nieuwste nummer van het artsenblad Mednet.
Volgens Van der Graaf zijn er bij jongeren en jongvolwassenen verschillen in de diagnostiek, behandeling, acceptatie en stervensbegeleiding ten opzichte van kinderen en volwassenen. Bij diagnostiek is er nogal eens sprake van patiëntdelay: "Jongeren trekken laat aan de bel. Dan hebben ze al heel lang een vergrote zaadbal, maar gaan ze niet naar de huisarts omdat het niet stoer is om ergens last van te hebben en anders te zijn dan leeftijdsgenoten. Ook schaamte kan een rol spelen." Wat de diagnose ook kan vertragen is dat ouders hun adolescente kinderen niet meer van nabij zien.
Geen antwoord
Als internist-oncoloog in het UMC Groningen behandelde Van der Graaf veel jonge mensen met kanker. Zij kwamen met vragen waar ze geen antwoord op had. Vragen over coping, omgaan met een nieuw uiterlijk, relatie, opleiding, vruchtbaarheid. “Ik wilde hen graag helpen, probeerde dat ook, maar had niet het idee dat ik altijd bij de juiste experts uitkwam. Ik voelde mij insufficiënt als hulpverlener.”
Deze situatie trof haar zo dat ze adolescenten en jongvolwassenen tussen 18 en 35 jaar als een aparte patiëntengroep ging beschouwen en zorg speciaal op hen ging afstemmen. Lees hier het artikel
Auteur(s): Adri van Beelen